Ano właśnie wszędzie tylko iglaki, ja w tym roku trochę zainwestowałem i kupiłem takie oto rośliny, które posadziłem u siebie aby było i ładnie i z pożytkiem dla pszczół. Mam nadzieję, że nie zanudzę Was poniżej wklejoną listą i opisami. Ja szukałem i znalazłem, zamówiłem i posadziłem, może komuś też się przyda. Kupowałem w firmie o nazwie: Gospodarstwo szkółkarsko-pasieczne - miododajne.pl Podaję link do ich strony, mam nadzieję, że wolno wklejać takie linki
http://miododajne.pl/Perełkowiec japoński Sophora japonica występuje w stanie dzikim w Chinach i Korei, w Japonii natomiast jest tylko sadzony. Jest ładnym, późno kwitnącym drzewem, cennym nie tylko dla terenów zielonych, ale również dla pszczelarstwa. Ciemnozielone liście zachowują barwę do późnej jesieni i nie zmieniają jej przy opadaniu. Drzewo z rodziny motylkowatych, dorastające w naszym klimacie do 10 metrów wysokości. Kwitnie w sierpniu i jest masowo oblatywany przez pszczoły. Kwiaty żółtawobiałe zebrane są w duże 30 cm wiechy i są łatwo dostępne dla pszczół. Kwitnie obficie późnym latem i wczesną jesienią. Ozdobne owoce, zielone mięsiste strąki, długo nie wysychające, przewężone za każdym nasieniem, przypominają sznury pereł, stąd nazwa – perełkowiec. Odporny na suszę i zasolenie gleby.
Moszenki południowe Colutea arborescens - Gatunek krzewu z rodziny bobowatych o wysokości do 5 m. Występuje w południowej Europie, Azji Mniejszej i północnej Afryce. W Polsce tylko jako roślina uprawna.Motylkowe kwiaty tego ozdobnego krzewu zebrane są po 3–8 w luźne, zwisłe grona o długości 5–10 cm, osadzone w kątach liści. Korona żółta z czerwonym deseniem u nasady żagielka. Kielich dzwonkowaty, wyraźnie dwuwargowy, z tępymi ząbkami, pokryty białymi włoskami. Pręcików 10, słupek 1, z górną zalążnią zrośniętą z 1 owocolistka. Kwitnie od czerwca do późnej jesieni . Owocem jest silnie pęcherzowato rozdęty strąk o długości 5–8 cm. Pergaminowe, przeświecające ściany owocni są żółtozielone, częściowo czerwonobrunatno nabiegłe. Strąki nie pękają, lecz rozpadają się na krzewie w ciągu zimy. Nasiona liczne, nerkowate, o długości 3–4 mm. Moszenki nie mają specjalnych wymagań co do gleby, najlepiej rosną na glebach piaszczystych. Jako rośliny motylkowe nie wymagają również nawożenia nawozami azotowymi. Najlepiej rosną na stanowisku słonecznym. Dobrze znoszą silne nawet mrozy. Są niekłopotliwe w uprawie, nie wymagają specjalnych zabiegów. Zakwita w pierwszej lub drugiej dekadzie czerwca i kwitną obficie przez 5-6 tygodni !!! a pojedyncze kwiaty pojawiają się aż do jesieni. Ze względu na wysoką miododajność 80 kg a pyłkową 20 kg z ha silnie oblatywane są przez pszczoły. Z tego względu idealnie nadają się do obsadzania pasiek zwłaszcza od strony "upierdliwych" sąsiadów. Pszczoły muszą wzbić się ponad moszenki i kontynuują lot ponad głowami sąsiadów a nie na wysokości ich oczu.Dodając do tego długi okres kwitnienia i wysoką miododajność pszczoły wręcz noszą nektar wiadrami do nadstawek. Jeśli chcemy aby kwitnienie było maksymalnie długie i obfite, to dobrze jest strączki z krzewu obrywać - roślina z dojrzewającymi nasionkami mniej energii przeznacza na wytwarzanie nowych pączków kwiatowych. Moszenki to rośliny wybitnie światłolubne. Jak prawie wszystkie motylkowe, współżyją z bakteriami glebowymi, dzięki temu mogą rosnąć na bardzo ubogich glebach (wiążą azot z powietrza). Odporne na suszę, niezupełnie odporne na mrozy. Podczas "zim stulecia" (takie bywają przeciętnie co dwadzieścia lat) marzną, czasem do śniegu - ale skutek tego jest tylko taki, że zaczynają kwitnąć trochę później niż w zwyczajne lata. Przycinać je wiosną warto nawet gdy nie podmarzły. Krzew odporny na choroby.
Lespedeza krzewiasta Lespedeza bicolor Bardzo dekoracyjny krzew występujący w warunkach naturalnych w Chinach i Japonii. Korona malownicza z łukowato przewieszającymi się cienkimi graniastymi pędami. Dorasta do wysokości 2 m. Liście są trójlistkowe na długich ogonkach, opadające na zimę. Najbardziej dekoracyjne u lespedezy są kwiaty różowo-fioletowe z białym odcieniem, zebrane w duże wiechowate kwiatostany (podobnie jak u glicynii), które wyrastają z kątów liści oraz wierzchołków pędów. Roślina miododajna dobrze oblatywana przez pszczoły. Rośliny kwitną bardzo obficie , od końca lipca aż do jesiennych przymrozków. Z tego względu powinna być sadzona w pobliżu pasiek aby pszczoły miały ciągłość pożytku. Wobec gleby nie jest wymagający, byle nie była zbyt wilgotna. Wymaga ciepłych, słonecznych i osłoniętych stanowisk oraz okrywania podstawy krzewu na zimę. Można go jednak traktować jak bylinę, gdyż co roku kwitnie obficie na jednorocznych pędach, które wyrastają u podstawy rośliny. Zaleca się więc przycinanie roślin przy ziemi na wiosnę.
Barbula Szara Caryopteris incana jest krzewem o niewielkich rozmiarach, dorastającym do 60-70cm wysokości i podobnej szerokości, przybierając kształt kuli. W końcu sierpnia rozpoczyna kwitnienie na pędach tegorocznych szczyt kwitnienia przypada na wrzesień a do października krzew pozostaje spowity błękitną mgiełką swoich kwiatów. Pachnące kwiaty barbuli są prawdziwą oazą dla motyli i pszczół !!! Nektaruje cały dzień ale najintensywniej w godzinach od 13:00 do 15:00 wówczas jest dosłownie "szaro" od pszczół zbierających nektar. Barbula jest ostatnim pożytkiem z jakiego korzystać mogą pszczoły przed nastaniem zimy. Świetnie nadaje się do uprawy w pojemnikach na tarasach i balkonach. Jest chętnie sadzona ze względu na późny okres kwitnienia oraz niezwykłą barwę kwiatów. Niewielkie rozmiary i tolerancja na suszę sprawiają, że krzew nadaje się również do ogródków skalnych oraz do uprawy w dużych donicach na tarasie czy balkonie (nie wymagają częstego podlewania). Barbula lubi słoneczne miejsca, gleba przeciętnie żyzna, ale nie sucha. Kwitnie na pędach tegorocznych, dlatego wiosną należy ją dość mocno przyciąć. Przed zimą dobrze zabezpieczyć nasadę krzewu korą.
Korkowiec amurski Phellodendron amurense w młodości rosną bardzo szybko, na żyznych i niezbyt suchych glebach osiągają 10-15 metrów wysokości przy takiej samej szerokości korony. Pień zwykle bywa krótki, pokryty grubą korowiną - źródło korka. Korkowce należą do rodziny rutowatych, intensywnie pachnie. Jego zapach, bardzo orzeźwiający odstrasza komary - właściwość nie do przecenienia w czerwcowe wieczory. Korkowce odznaczają się wybitnymi cechami pożytkowymi. Kwitnienie przypada w czerwcu zaraz po robinii i trwa 3 tygodnie!!. Cechą wyróżniająca korkowca są olbrzymie ilości nektaru jakie wydzielają kwiaty z tego względu są masowo oblatywane przez pszczoły. Jako ciekawostka warto wiedzieć, że jeden kwiat wydziela ilość nektaru równą 15 kwiatom akacji. Wydajność miodowa określona na 110 kg a pyłkowa 40kg. Kwitnienie korkowca w pełni wypełnia „dziurę pożytkową”.Korkowiec jest zaliczny do tzw. wielkiej trójcy (wraz z Ewodią koreańską i perełkowcem japońskim). Owoce o średnicy 8-10 mm początkowo zielone, dojrzałe czarne, mają silny, terpentynowy zapach. Pozostają na drzewach do zimy, wtedy chętnie zjadają je ptaki. Pierzaste liście korkowców złożone z 7-13 listków mogą mieć 40 cm. długości, jesienią (dość wcześnie) pięknie przebarwiają się na żółto. W medycynie chińskiej korkowiec należy do najbardziej cenionych. W celach leczniczych używana jest przede wszystkim kora, będąca również źródłem żółtego barwnika. "Nowoczesna" medycyna stosuje preparaty z korkowca np. w leczeniu zapalenia opon mózgowych. Olej uzyskany z nasion jest bardzo skutecznym środkiem owadobójczym. Korkowcom amurskim nie są straszne "zimy stulecia" i 40-stopniowe mrozy, mogą natomiast ucierpieć od majowych przymrozków. Na wilgotnych glebach młode rosną bardzo szybko, na ubogich znacznie wolniej - w takich warunkach pozostają drzewkami kilkumetrowymi. . Korkowce znoszą ocienienie, ale wtedy korony mają luźniejsze i mniej regularne. Nie atakują ich choroby ani szkodniki.
Ewodia aksamitna Tetradium velutina oraz Ewodia koreańska Tetradium danieli Małe rozłożyste drzewa o niskiej kulistej koronie, ładnie ulistnionej, dorastające do 9 m wysokości. Występuje w północnych Chinach i w Korei. Gałęzie i liście ma gęsto owłosione, w dotyku przypominają aksamit (ewodia aksamitna). Liście złożone z 7-11 listków. Kwiaty małe, białawe rozdzielnopłciowe, zebrane w potężne wiechy liczące ponad 1000 kwiatów !!! Liście jesienią przebarwiają się na żółto. Rozpoczyna kwitnienie około 1 sierpnia (kilka dni przed Ewodią koreańską i kwitnienie trwa około miesiąca!!!!) Jest najliczniej oblatywanym drzewem w klimacie Polski. Kwiaty nektarują bardzo obficie wydzielając około 2mg cukrów w ciągu swego życia. Tym co Ewodie wyróżnia od innych drzew jest jej wartość użytkowa dla pszczelarstwa. Ewodia ma najwyższa spośród wszystkich drzew wydajność miodową(200 kg) i jest zaliczana do tzw. Wielkiej trójcy(wraz z korkowcem amurskim i perełkowcem japońskim). Mając Ewodie w pobliżu pasieki nie ma potrzeby stymulacji rodzin pszczelich do czerwienia jesiennego odpowiadającego za zimowole i dynamiczny start rodzin pszczelich na wiosnę. W okresie kwitnienia na drzewie jest czarno od pszczół wygląda to jak by siedziała rójka na drzewie. Ewodia w okres kwitnienia wchodzi bardzo szybko już 3-4 letnie drzewka mogą posiadać kwiaty co tym bardziej wyróżnia ja od innych drzew miododajnych dla przykładu lipy rozpoczynają kwitnienie po upływie 10 roku „życia”. Drzewo ma skromne wymagania glebowe. Najlepiej jednak rośnie na glebie świeżej, piaszczysto-gliniastej, przepuszczalnej, na stanowiskach słonecznych i osłoniętych. Młode osobniki wymagają na zimę okrycia, starsze są całkowicie odporne.
Amorfa krzewiasta Amorpha fruticosa Nieduży do 3 metrów krzew z rodziny bobowatych. Kwiatostany długie, wąskie gęste skupione po kilka na końcach pędów. Żagielek ciemnofioletowy, pręciki wolne, z pomarańczowymi pylnikami wystającymi na zewnątrz kwiatu. Zakwita w pierwszej lub drugiej dekadzie czerwca i kwitnie przez około 3 tygodnie.Czyli stanowi idealne wypełnienie "dziury pożytkowej" między akacją a lipami. Zapach kwitnącej amorfy tak silnie wabi pszczoły, że potrafią dosłownie zignorować pożytki rosnące w koło. Często na jednym kwiatostanie możemy zobaczyć po kilka zbieraczek. Pszczoły formują pomarańczowe obnóża pyłkowe. Wydajność miodową określono na 80 kg.