Grzybica wapienna jest spowodowana przez tworzące zarodniki grzyba, apis Ascophaera. Robotnice, trutnie, larwy i królowe są podatne zarodnikowi grzyba. Zarodniki kiełkują się w tylnej części jelit w larwach pszczół, wzrost larwy jest zahamowany dopiero gdy komórka jest zasklepiona. Gdy larwy są sześć lub siedem dni zasklepione to grzyb przez ścianę jelit wnika do tkanek aż do wyczerpania i larwa zostaje pokonana. Proces ten trwa zazwyczaj od dwóch do trzech dni.
Mumie larw.
Martwe larwy są kredowo białe zwykle pokryte włóknieniem grzyba, które mają puszysto, bawełny wygląd. Te larwy mogą być zmumifikowane cętkowane lub czarne z brązowymi plamami. Ze względu na obecność dojrzewania owocników grzyba, larwy, nie które nie żyją od długiego czasu mogą się stać zupełnie czarne w pełni dojrzałym owocnikiem grzyba.
Mumie w komórkach.
Chore larwy można znaleźć w całym sezonie wychowu potomstwa, ale są najbardziej rozprzestrzeniane późną wiosną. Gdyby grzybica rozwijała się dynamicznie i larwy które znajdują się w środkowej części rodziny i w przypadku braku pielęgniarki są nastawione na utrzymanie wyższej temperatury w gnieździe. Komórki grzybicy są zasklepione lub nie. Rodzina pszczela często przebija nasadki lub usuwa.
Mumie na dennicy lub wlotku.
Zmumifikowane larwy są usuwane przez pszczoły pielęgniarki dwa do trzech dni po wystąpieniu objawów na pierwszy rzut oka. Mumie larw znajdują się często w przedniej części ula. W silnych rodzinach mumie larw są odrzucane przez robotnice poza ul.
z pszczołami towarzyszącymi 
i pszczelarze podają czosnek w syropie.