Witam serdecznie Panie i Panów
Po raz pierwszy piszę na forum, ale jest mi ono znane i często czytywane. Wybaczcie długość postu, lecz dla wprowadzenia wydaję mi się potrzebny. Kilka zdań wyjaśnienia - z pszczołami nigdy nie miałem styczności. Urodziłem się i wychowałem w Pawłowie koło Gniezna w gospodarstwie, a pasja skierowała mnie na zupełnie inne tory. Od niemal ćwierć wieku pracuję w szkole i uczę dzieci historii, wos i wdż. Jednak do takiej styczności z przyrodą, takiego twórczego kontaktu zawsze miałem ciągotki i po prostu czułem brak czegoś. Mieszkam cały czas w swojej rodzinnej wiosce kilka kilometrów od gospodarstwa mego brata, co ułatwia kilka rzeczy. Mam znajomego z pracy - pszczelarza , którego robotę od wielu lat obserwowałem i ... dzieci przestały być malutkie i wiele innych spraw no i stało się. Myśl biegała mi po głowie od kilku lat, więc powoli sadziłem drzewa i krzewy na rowach, nieużytkach, skarpach itp (za zgodą oczywiście), ogród pełen kwiatów i ziół. Mój kolega służy mi wszelką pomocą o jaką poproszę. Pszczoły mam od końca czerwca 2021. Najpierw jeden, a potem w lipcu dobiłem do sześciu rodzin. Jesienią z kolei na początku października zupełnie nieoczekiwanie dostałem (oficjalnie kupiłem, ale za takie pieniądze, że prawie za darmo) 10 rodzin i solidną przyczepkę sprzętu. Pan, który mi dał pszczoły poważnie zapadł na zdrowiu i nie mógł już zajmować się pszczołami. Szukał kogoś z terenu, z którego sam dawno dawno temu brał swoje pierwsze ule. Od 6 moich rodzin nie brałem miodu, zakarmiłem i odymiłem jak nakazano. Te 10 były pełne pokarmemu i stały na półkorpusach. Miały po 10 ramek! Ule wlkpl 10 ramkowe. Pan nie zdążył zwęcić. Postanowiłem przewieźć w całości i ok. Pan nie zdążył też ich odymić, więc od razu zacząłem odymiać. Mimo tego jedna z rodzin padła w połowie października - mnóstwo leżało na wylotku, a warrozy to leżało grubo tak w dennicy jak i na pszczołach. Kolega stwierdził, że tu musiały być zaniedbania kilku lat. Reszta na mój stan wiedzy przetrwała. 30 stycznia na ule przywiało nie moją trampolinę i 5 z nich wraz z stojakiem się przewróciło. Zbierałem, ale jak skutecznie to nie wiem. Wczoraj widziałem na wylotkach wynoszone martwe - musiały być, skoro do ula wkładałem w wietrze i deszczu tak ramki, jak i pszczoły zgarniane z błota. Już nic nie poradzę i mam nadzieję, że matek nie wywiało albo ich nie zdusiłem.
Ziemie obok mnie to 5 - 6 klasa. Jednak za płotem jest mały kawałek mego brata, z którego wykroił 1 ha na facelię z nostrzykiem dwuletnim. Obok siebie, czyli 3 km ode mnie zasieje kolejny 1 ha nostrzyka jednorocznego. Ma duże gospodarstwo i musi różne rzeczy siać, żeby mieć dopłaty, ale miododajnych jeszcze nie siał, więc to próba. Ziemie ma jednak słabiutkie. Natomiast po drugiej stronie drogi rok w rok sąsiad sieje facelię - z 15 ha. Oczywiście pole ma dojeżdżające ule - tak w sumie z 10. Poza tym w obrębie kilometra od moich uli jest nieco lipy i akacji (oczywiście drzewa owocowe, łąki itp również). Natomiast raptem 5 km ode mnie i to po drodze do szkoły są rok w rok całkowicie puste od pszczół pola rzepaku. Ile to nawet nie wiem - kilkadziesiąt ha. I zaraz przy nich park z lipą, kasztanowcem, akacją, a z drugiej strony akacja i czeremcha w lesie. Kolega przestrzega mnie przed wywożeniem, bo niestety w przeszłości jeszcze nigdy (za jego pamięci) nikomu nie udało się przy tym parku zachować uli - były niszczone lub kradzione. Spróbuję jednak. Jakieś 50 lat temu, przed moim narodzeniem jeszcze całkiem blisko miejsca w którym mieszkam była pasieka z ok 80 ulami. Prowadził ją miejscowy proboszcz, a i to ponoć było dziedziczne, bo przy kościele i plebanii lipy i akacje stoją. Pokolenia się zmieniają, mentalność i świadomość rośnie. Chcę się nauczyć jak i co no i mieć te 20 uli. Ekonomicznie to po prostu chciałbym, żeby mi się zwróciły i żebym nie musiał dokładać. A - zgłosiłem w weterynarii w zeszłym roku. Wstąpiłem też do Związku. Pozostało mi zgłosić RHD i to zrobię w najbliższym czasie. Nie kryję, że czasem czytam forum i nie rozumiem tego, co czytam. Brakuje mi odpowiedniego zasobu słownictwa i zwykłej praktyki. Ale uczę się. Tak mniej więcej w tej chwili wygląda sytuacja. Mam głęboką nadzieję, że nie schrzanię czegoś i z mojej winy nie stanie się pszczołom coś złego.
pozdrawiam serdecznie
Sławek Zakrzewski
|
,daje odpowiedni przykład, nawet w przedstawieniu się .