Sklenar 47/G/10 - pszczoły bardzo łagodne, utrzymują dużą siłę przez cały sezon. Miód znoszą głównie do nadstawek gdyż matki zaczerwiają całe gniazdo. W okresach bezpożytkowych lub załamania pogody mogą wchodzić do nastroju rojowego. Do zimowli wchodzą z rodzinami silnymi lub średnimi. Zimowla dobra. Z posiadanych "Sklenarek" najszybszy rozwój wiosenny. Utrzymuje czystość w ulu. Bardzo dobra pszczoła na gospodarkę wędrowną lub pożytki bardzo wczesne.
47/H/47 - pszczoły określane jako uniwersalne poprzez dobre wykorzystanie wszystkich pożytków. Rodziny średnie lub silne. Podczas silnych pożytków pszczoły mogą ograniczać matkę w czerwieniu. Skłonność do nastroju rojowego umiarkowana. Do zimowlii wchodzą rodziny wyrównane o średniej sile. Zimowla dobra. Rozwój wiosenny minimalnie wolniejszy od 47/G/10. Pszczoły łagodne jednak lubią interesować się co się dzieje podczas przeglądu co objawia się lataniem pojedynczych pszczół wokół pszczelarza. W przypadku pracy bez kapelusza może to być denerwujące. Dba o czystość w ulu. Pszczoła do pasiek przydomowych i wędrownych gdzie występują małe i średnie pożytki przez cały sezon.
47/9/15 - bardzo łagodne pszczoły. Rozwój wiosenny wolniejszy od pozostałych chociaż stosując pobudzanie można tą cechę zminimalizować. Rodziny średnie z skłonnością do ograniczania matki w czerwieniu. Rzadko wpada w nastrój rojowy przez co utrzymuje dobrą pracowitość na późniejszych pożytkach. Idealna pszczoła na pożytki średnie i późne gdzie jest rekordzistką. Średnie rodziny zimują bardzo dobrze. Dobre zachowanie higieniczne. Pszczoła bezobsługowa, idealna do pasiek przydomowych o głównym pożytku przypadającym na porę kwitnienia akacji lub później.
[
[ Dodano: 2007-08-01, 19:12 ]
Linia PRIMA
Wyprowadzona z krainek niemieckich i Sklenarów. Pszczoły jasno ubarwione, mało ruchliwe, silnie trzymające się plastrów i bardzo łagodne. Linia o bardzo dobrej dynamice rozwoju wiosennego, tworząca silne rodziny. Charakteryzuje ją bardzo dobra miodność i wykorzystywanie pożytków w ciągu całego sezonu. Ograniczanie matek w czerwieniu następuje już na pożytkach wczesnych. Nierojliwe. Zimują bardzo dobrze.
Linia GEMA
Linia powstała z populacji pszczół sprowadzanych z Austrii T,Si,L, oraz Jugosławii. Pszczoły odznaczają się wysoką miodnością, szczególnie dobrze wykorzystują pożytki średnio wczesne i późne. Linia o dobrej dynamice rozwoju wiosennego, tworzy silne i bardzo silne rodziny. Ograniczanie matek w czerwieniu występuje przy pożytkach intensywnych i późnych. Nastrój rojowy, w który wchodzi rzadko jest łatwy do zwalczenia. Pszczoły łagodne, dość ruchliwe, ale dobrze trzymające się plastrów. Chętnie zajmują nadstawki i górne korpusy. Bardzo dobrze zimują.
[ Dodano: 2007-08-01, 19:17 ]
Berlinka-Niemka
Cechuje ją duże wyrównanie morfologiczne oraz bardzo wysoka miodność. W wyniku pracy hodowlanej poprawiono w tej linii plenność. Pszczoły wykazują bardzo dużą łagodność. Są mało ruchliwe i silnie trzymają się plastrów. Bardzo dobrze zimują i odznaczają się doskonałą dynamiką rozwoju. Pochodzi z instytutu w Oberursel z Niemiec.
Pszczoły są duże, jasno ubarwione, bardzo łagodne, mało ruchliwe, dobrze trzymające się plastrów. Mają tendencję do ograniczania matek w czerwieniu, co powoduje że są wyjątkowo miodne nawet przy słabych pożytkach. Mają tendencję do cichej wymiany, w ulu często czerwią dwie matki. Zimują bardzo dobrze. Wiosną późno podejmują czerwienie. Mają bardzo dużą dynamikę rozwoju co powoduje że na pożytek rzepakowy uzyskują już bardzo dużą siłę (3 korpusy). Wielkopolskie wyróżniającą je cechą jest utrzymywanie dużej aktywności lotnej pszczół przez cały dzień. Wskaźnik produkcji miodu waha się w zależności od typu kojarzenia od 125%.
[ Dodano: 2007-08-01, 19:34 ]
kraińska linii T „TROISECK”- jest wyselekcjonowana w kierunku wykorzystania pożytków średniopóźnych i późnych, zwłaszcza spadzi. Tworzy rodziny silne i bardzo silne. Pszczoły są łagodne, dobrze trzymają się plastra. Występuje ograniczenie matki w czerwieniu przy
obfitych pożytkach. Na wiosnę w gnieździe jest wyraźnie oddzielona miodnia, wraz z rozwojem rodziny matka penetruje cały ul. I czerwi w wolnych komórkach w różnych jego częściach. Średni wskaźnik produkcji miodu w naszych warunkach środowiskowych waha się na poziomie 149 % (procentowe porównania matek hodowlanych z matkami będącymi w danej pasiece (dzikimi)). Populacja wywodząca się z matek importowanych z Austrii. Pszczoły wyspecjalizowane w pożytkach średnio wczesnych i późnych. Tworzy bardzo silne
rodziny. Pszczoły łagodne, trzymają się plastrów. Przy bardzo silnych pożytkach następuje
ograniczanie matek w czerwieniu. Pszczoły wyjątkowo pracowite. Średni wskaźnik produkcji miodu w naszych warunkach środowiskowych waha się na poziomie 149 %.
kraińska linii Kortówka - selekcjonowana na bardzo wczesny rozwój w celu maksymalnego
wykorzystania wczesnych pożytków z mniszka lekarskiego oraz występującej późno spadzi.
Selekcjonowana w Polsce już od ponad 10 lat, gdzie szybko i znakomicie przystosowała się do warunków klimatyczno-pożytkowych kraju. Pszczoły są duże, jasno ubarwione, wybitnie łagodne, mało ruchliwe, bardzo dobrze trzymające się plastrów. Mają tendencję do ograniczania matek w czerwieniu, co powoduje że są wyjątkowo miodne nawet przy słabych pożytkach. Mają tendencję do cichej wymiany, w ulu często czerwią dwie matki. Zimują bardzo dobrze. Charakteryzują się wyjątkowo dużą dynamiką rozwoju co powoduje że
już na pożytki wczesnowiosenne uzyskują bardzo dużą siłę, mimo iż wiosną późno podejmują czerwienie. Nadają się szczególnie do pasiek intensywnie prowadzonych, wykorzystujących co najmniej kilka pożytków w sezonie. Bardzo dobre cechy tej pszczoły najlepiej wykorzystać można w ulach stojakach. Łatwiej w nich bowiem kierować
intensywnym rozwojem rodzin. Wyróżniającą cechą tej populacji jest utrzymywanie dużej aktywności lotnej pszczół przez cały dzień. Jest wybitna także pod względem dużej produkcji pyłku. kraińska linii Nieska - Powstała na bazie utrzymywanych dotychczas linii Niemka i Sklenar. Bardzo łagodna, dobrze trzyma się plastrów. Bardzo dobrze zimuje i odznacza się doskonałą dynamiką rozwoju. Wykazuje skłonność do ograniczania matek w czerwieniu przy pożytkach wczesnych i przejawia tendencję do cichej wymiany matek. Wyjątkowo miodna.
[ Dodano: 2007-08-01, 19:43 ]
kraińska Linii CT 46 : Rozwój bardzo wczesne pożytki wykorzystują jako rozwojowe.
Pełnię rozwoju osiągają w okresie kwitnienia jabłoni. Linia tworzy rodziny
o średniej sile, gniazdo traktując jako rodnię.Miodność - miód składają przede wszystkim w nadstawce nie zalewając gniazda. Bardzo dobre wyniki miodowe uzyskują na
pożytkach średniowczesnych zwłaszcza spadzi. Łagodność - pszczoły charakteryzują się dużą łagodnością nawet przy nienajlepsej pogodzie. Rojliwość - zarówno materiał czystoliniowy jak i mieszańce wykazują znikomą rojliwość w okresie popożytkowym rzadko wchodzą w nastrój rojowy. Zimotrwałość - rodziny bardzo dobrze znoszą nawet bardzo długie zimowle o niskich temperaturach. W czasie Iszego przeglądu wiosennego ok. 80% rodzin nie wymaga zwężenia gniazda. Pszczoły bardzo rzadko chorują na nosemozę. Inne cechy - gromadzą duże ilości kitu , a na zimę mocno kitują wszelkie szczeliny. Pszczoły dobrze trzymają się plastra. Linia tworzy rodziny o średniej plenności i długowiecznych pszczołach. Linia ta stanowi uniwersalny materiał do krzyżowania , zarówno jako strona mateczna jak i ojcowska.
Linia Alsin : Rozwój - wczesny , dynamiczny. Przy umiarkowanym pożytku dobrą dynamikę czerwienia utrzymują przez cały sezon. Plenność rodzin średnia do wysokiej i bardzo wysokiej. Miodność - wykorzystują już najwcześniejsze pożytki i bardzo dobrze pracują przez cały sezon na różnych pożytkach. Wysokie wydajności miodowe uzyskują także na spadzi. Łagodność - pszczoły są bardzo łagodne ale w drugiej połowie lata , późnym
popołudniem wykazują lekką agresywność. Rojliwość - rodziny wykazują rojliwość jedynie przy nieposzerzeniu gniazda w okresie obfitych pożytków wtedy bardzo szybko odbudowują węzę i nie sprawiają kłopotów. Zimotrwałość - zimują bardzo dobrze. Do zimowli nie wymagają dodatkowego ocieplenia. Dobrze znoszą długie > zimowle. Inne cechy - pszczoły zbierają duże ilości pyłku. odziny tej linii bardzo dobrze nadają się do tworzenia z nich odkładów.
Reszta i inne
Tu
PSZCZOŁA KRAIŃSKA
> Pszczołę kraińską charakteryzuje ciemno-szare
> ubarwienie, z krótkimi ale bardzo gęstymi
> włoskami o srebrzystym odcieniu. Wielkością
> ustępuje środkowo-europejskiej, ale jest większa
> od pszczoły kaukaskiej. Języczek ma średniej dł.
> 6,4-6,8 mm, wyróżnia je niski indeks kubitalny
> 45-50%.
> Są to pszczoły bardzo łagodne, spokojne, dobrze
> trzymające się plastrów podczas przeglądów.
> Cechuje je duża pracowitość (latają w chłodne
> dni), dobra orientacja w terenie (nie błądzą).
> Gniazdo kitują umiarkowanie lub słabo, niezbyt
> chętnie budują plastry. Miód sklepią na biało.
> Pszczoły tej rasy wcześnie kończą przygotowanie
> do zimy. Silne rodziny zwykle zimują dobrze
> (lepiej niż pszczoła kaukaska, ale gorzej niż
> środkowo-europejska). Dobrze wykorzystują zapasy
> zimowe.
> Są odporne na nosemozę i choroby zgnilcowe.
> Charakteryzują się wczesnym i szybkim rozwojem
> wiosennym, dlatego też polecane są w rejonach
> gdzie przewagę stanowią pożytki wczesne (sady,
> mniszek, rzepak).
> Zdania na temat dużej rojliwości pszczół tej rasy
> są podzielone. Łatwo wchodzą w nastrój rojowy
> przy długich przerwach w pożytku lub gdy główny
> pożytek występuje w drugiej połowie czerwca lub w
> lipcu. Przy pomocy powszechnie stosowanych metod
> łatwo można ten stan zlikwidować. Kiedy nastrój
> nie jest ograniczany z jednej rodziny może wyjść
> 3-4 roje.
> W okresie głównego pożytku miód składają w części
> magazynowej i gniazdowej.
> Pszczoły tej rasy są wartościowym składnikiem
> mieszańców lecz przy krzyżowaniu powinny być
> wykorzystywana jako strona ojcowska.
> Znane są różne populacje pszczoły kraińskiej, a
> niektórzy mówią nawet o rasach. Do takich należą
> car rumuńska, car austriacka, car niemiecka.
> Wspomnieć należy również o pszczole karpackiej i
> greckiej.
> Pszczoła kraińską - bardziej szara od
> środkowoeuropejskiej i nieco mniejsza, występuje
> u niej szybki rozwój wiosną dochodząc do dużej
> siły i dobrze wykorzystując pożytki wczesne.
> Niezastąpiona w sierpniu i we wrześniu na
> pożytkach spadziowych. Jest to pszczoła łagodna
> lecz obdarzona dużą rojliwością.
>
>
> kraińska linii T „TROISECK”- jest
> wyselekcjonowana w kierunku wykorzystania
> pożytków średniopóźnych i późnych, zwłaszcza
> spadzi. Tworzy rodziny silne i bardzo silne.
> Pszczoły są łagodne, dobrze trzymają się plastra.
> Występuje ograniczenie matki w czerwieniu przy
> obfitych pożytkach. Na wiosnę w gnieździe jest
> wyraźnie oddzielona miodnia, wraz z rozwojem
> rodziny matka penetruje cały ul. I czerwi w
> wolnych komórkach w różnych jego częściach.
> Średni wskaźnik produkcji miodu w naszych
> warunkach środowiskowych waha się na poziomie 149
> % (procentowe porównania matek hodowlanych z
> matkami będącymi w danej pasiece (dzikimi)).
> Populacja wywodząca się z matek importowanych z
> Austrii. Pszczoły wyspecjalizowane w pożytkach
> średnio wczesnych i późnych. Tworzy bardzo silne
> rodziny. Pszczoły łagodne, trzymają się plastrów.
> Przy bardzo silnych pożytkach następuje
> ograniczanie matek w czerwieniu. Pszczoły
> wyjątkowo pracowite. Średni wskaźnik produkcji
> miodu w naszych warunkach środowiskowych waha się
> na poziomie 149 %.
>
>
> kraińska linii Kortówka - selekcjonowana na
> bardzo wczesny rozwój w celu maksymalnego
> wykorzystania wczesnych pożytków z mniszka
> lekarskiego oraz występującej późno spadzi.
> Selekcjonowana w Polsce już od ponad 10 lat,
> gdzie szybko i znakomicie przystosowała się do
> warunków klimatyczno-pożytkowych kraju. Pszczoły
> są duże, jasno ubarwione, wybitnie łagodne, mało
> ruchliwe, bardzo dobrze trzymające się plastrów.
> Mają tendencję do ograniczania matek w
> czerwieniu, co powoduje że są wyjątkowo miodne
> nawet przy słabych pożytkach. Mają tendencję do
> cichej wymiany, w ulu często czerwią dwie matki.
> Zimują bardzo dobrze. Charakteryzują się
> wyjątkowo dużą dynamiką rozwoju co powoduje że
> już na pożytki wczesnowiosenne uzyskują bardzo
> dużą siłę, mimo iż wiosną późno podejmują
> czerwienie. Nadają się szczególnie do pasiek
> intensywnie prowadzonych, wykorzystujących co
> najmniej kilka pożytków w sezonie. Bardzo dobre
> cechy tej pszczoły najlepiej wykorzystać można w
> ulach stojakach. Łatwiej w nich bowiem kierować
> intensywnym rozwojem rodzin. Wyróżniającą cechą
> tej populacji jest utrzymywanie dużej aktywności
> lotnej pszczół przez cały dzień. Jest wybitna
> także pod względem dużej produkcji pyłku.
>
> kraińska linii Nieska - Powstała na bazie
> utrzymywanych dotychczas linii Niemka i Sklenar.
> Bardzo łagodna, dobrze trzyma się plastrów.
> Bardzo dobrze zimuje i odznacza się doskonałą
> dynamiką rozwoju. Wykazuje skłonność do
> ograniczania matek w czerwieniu przy pożytkach
> wczesnych i przejawia tendencję do cichej wymiany
> matek. Wyjątkowo miodna.
>
> kraińska linii PWJOT (car PWJOT) - Pszczoły o
> podobnych cechach biologicznych i użytkowych,
> utrzymywane w odrębnych grupach pochodzeniowych i
> kombinacjach międzygrupowych, podnoszących walory
> użytkowe linii w zależności od pochodzenia grup.
> Charakteryzuje się rozwojem bardzo wczesnym i
> wczesnym, tworzy rodziny bardzo silne i silne.
> Wykazuje się małą i średnią rojliwością, bardzo
> łagodna, wykorzystuje pożytki od wczesnych do
> późnych.
>
> kraińska linii Rumunka (car R) - Charakteryzuje
> się dobrą zimotrwałością i dobrym rozwojem
> wiosennym. Łagodna, dobrze trzyma się plastrów,
> tworzy rodziny duże, produkuje dużo mleczka,
> doskonała do powiększania pasieki. Polecana na
> pożytki bardzo wczesne i wczesne - obfite.
>
> kraińska linii Willy - ich najlepszą cechą jest
> wyjątkowa łagodność. Charakteryzują się ponadto
> doskonałą dynamiką rozwoju wiosennego. W czasie
> przeglądów mało ruchliwe, dobrze trzymają się
> plastrów. Matki hodowlane pochodzą z Zakładu
> Pszczelnictwa UWM w Olsztynie.
>
> kraińska linii Si - linia pochodząca z Austrii,
> przystosowana do warunków górskich.
> Charakteryzuje się bardzo dużą dynamiką rozwoju,
> przez co jest skłonna do rójki. Rozwój wiosenny
> - wczesny. W gorszych warunkach pogodowych może
> być dość agresywna. W korzystnych warunkach
> potrafi stworzyć bardzo silne i wysoko
> produktywne rodziny. Matki hodowlane pochodzą z
> pasieki Pana Krzysztofa Loca. Najbardziej plenna
> populacja pszczół w naszej pasiece. Bardzo dobrze
> zimuje. Ma dobrą dynamikę rozwoju wiosennego.
> Pszczoły łagodne, nie tolerują przeglądów w
> niskich temperaturach. Przy pożytkach
> intensywnych i późnych ograniczają matki w
> czerwieniu. Wskaźnik produkcji waha się na
> poziomie 156 %
>
>
> kraińska linii Tb - bardzo miodna o dynamicznym
> rozwoju wiosennym. Tworzy rodziny średnie i duże.
> Polecana do wykorzystania wszystkich pożytków
> nektarowych i spadziowych. Zagospodarowuje
> nadstawkę lub kolejne korpusy, przy obfitych
> pożytkach pszczoły ograniczają matkę w
> czerwieniu. Pszczoły nierojliwe, z tym, że w
> okresie bezpożytkowym w silnych rodzinach może
> wystąpić nastrój rojowy, który jest łatwy do
> opanowania. Łagodne, dobrze trzymające się
> plastra, o dobrej zdrowotności, zimotrwałości,
> charakteryzują się również małym zużyciem zapasów
> w okresie zimowania. Doskonały komponent mateczny
> i ojcowski w krzyżówkach międzyrasowych i
> międzyliniowych z Cau Pb oraz z Car Ab, Car N, a
> do reprodukcji z Car Ab.
>
> kraińska linii Ab - pszczoły miodne, lagodne,
> stopień łagodności maleje podczas przeglądów przy
> niższych temperaturach. Tworzą rodziny duże i
> średnie, dobrze zimujące o dużej dynamice rozwoju
> wiosennego. Polecasna na pożytki bardzo wczesne,
> sezonowe i późne. Wymaga systematycznego
> poszerzania gniazda lub ograniczenie matki w
> czerwieniu w izolatorze. Mało kitują. Doskonały
> materiał mateczny i ojcowski do produkcji
> mieszańców międzyrasowych i międzyliniowych z Cau
> Pb, Car Tb, Car N, a do reprodukcji z Car Tb.
>
> kraińska linii Pb - bardzo miodna, polecana na
> pożytki średnie i późne zwłaszcza z roślin
> motylkowych. Tworzy rodziny średniej wielkości.
> Pokarm gromadzi w części gniazdowej z tendencją
> do silnego ograniczenia matki w czerwieniu.
> Rzadko przechodzi do nadstawek. Polecana do uli
> "leżaków". Silnie kituje gniazdo. Pszczoły bardzo
> łagodne, mało rojliwe. Zmieniają matkę w drodze
> cichej wymiany. Najlepsze efekty osiąga jako
> strona ojcowska w krzyżówkach z Car Tb, Car Ab,
> Car N. Prowadzenie rodziny z tą linią wymaga
> niewielkiej ingerencji pszczelarza wobec tego
> polecana jest pszczelarzom początkującym.
> Generalnie zalecana w łagodnym klimacie.
>
> kraińska linii S - (populacja S2) wyróżnia się
> dużą pracowitością (wysokie zbiory miodu, pyłku).
> Nie wchodzi w nastrój rojowy mimo, że tworzy
> silne rodziny. Odznacza się wysoką dynamiką
> rozwoju, dobrze zimuje i jest bardzo łagodna.
> Rekordowe zbiory osiąga w krzyżówce z M. Astą
> oraz z Cau PwK. Sprawdziła się we wszystkich
> rejonach kraju.
>
> kraińska linii R - jest bardzo plenna (wysokie
> tempo czerwienia matki). Tworzy duże rodziny,
> wymaga dużej pojemności ula (Dadant z nadstawką
> lub ule wielokorpusowe) oraz ciągłych pożytków od
> wczesnych (sady, rzepak, mniszek) do późnych
> (wrzos) oraz spadź w zależności od terminu
> wystąpienia. Łagodna, dobrze zimuje. Zalecana do
> pasiek wędrowych, w których rekordowe zbiory
> osiąga jako krzyżówka z Cau PwK i M. Wyróżnia się
> dużą produkcją mleczka i szybkością w odbudowaniu
> węzy.
>
> kraińska linii Niw - na uwagę zasługuje jej
> nierojliwość, trzymanie się plastra oraz
> łagodnoąć przy tym odznacza się dobrą wydajnością
> miodową. Ma średni rozwój wiosenny. Tworzy
> rodziny średniej wielkości. Zalecana na pożytki
> średniowczesne, a rekordowe zbiory osiąga w
> krzyżżówce z Cau PwK i M. Astą. Sprawdza się w
> pasiekach przydomowych, dobrze wykorzystuje
> pożytki wielokwiatowe (las, łąki), a głównie
> akacjowe i lipowe.
>
> kraińska linii PA - pszczoły tej linii cechuje
> dobre wykorzystanie zarówno wczesnych jak i
> późniejszych pożytków (wrzos). Są dość plenne.
> Mało kitują. Dobrze zimują. Pszczoły wykazują
> dobrą dynamikę i wczesność rozwoju z niewielką
> skłonnością do ograniczania matek w czerwieniu
> przy silnych pożytkach. Są bardzo łagodne. Tworzą
> silne rodziny.
>
> kraińska linii J - cechuje ją łatwość obsługi
> rodzin pszczelich oraz bardzo dobre cechy
> produkcyjne. Pszczoły są łagodne, dobrze trzymają
> się plastrów. Mało kitują gniazdo, wymagają
> dobrego przygotowania do zimowli, a głównie
> dostosowania pojemności gniazda i ilości zapasów
> do stanu rodziny. Pochodzi jak sama nazwa
> wskazuje z importu z 1980 roku z Jugosławii. W
> wyniku prowadzonych prac hodowlanych, została
> przystosowana do naszych warunków klimatyczno -
> pożytkowych. Pszczoły o bardzo dobrych cechach
> produkcyjnych, łatwe w obsłudze. Bardzo łagodne
> nie płochliwe łatwo dają się strząsać z plastrów.
> Gniazda kitują raczej słabo. Wymagają bardzo
> dobrego przygotowania do zimy oraz utrzymywania
> dużej siły rodziny. Wskaźnik produkcji miodu
> około 139 %.
>
>
> kraińska linii N - cechuje ją duże wyrównanie
> morfologiczne oraz bardzo wysoka miodność. W
> wyniku pracy hodowlanej poprawiono w tej linii
> plenność. Pszczoły wykazują bardzo dużą
> łagodność. Są mało ruchliwe i silnie trzymają się
> plastrów. Bardzo dobrze zimują i odznaczają się
> doskonałą dynamiką rozwoju. Pochodzi z instytutu
> w Oberursel z Niemiec. Pszczoły są duże, jasno
> ubarwione, bardzo łagodne, mało ruchliwe, dobrze
> trzymające się plastrów. Mają tendencję do
> ograniczania matek w czerwieniu, co powoduje że
> są wyjątkowo miodne nawet przy słabych pożytkach.
> Mają tendencję do cichej wymiany, w ulu często
> czerwią dwie matki. Zimują bardzo dobrze. Wiosną
> późno podejmują czerwienie. Mają bardzo dużą
> dynamikę rozwoju co powoduje że na pożytek
> rzepakowy uzyskują już bardzo dużą siłę ( 3
> korpusy �Ostrowskiej�). Wyróżniającą je cechą
> jest utrzymywanie dużej aktywności lotnej pszczół
> przez cały dzień. Wskaźnik produkcji miodu waha
> się w zależności od typu kojarzenia od 125 % do
> 168 %.
>
> kraińska linii Sk – „SKLENAR”
> Pochodzi z hodowli Johna w Austrii. Jest bardzo
> łagodna, tworzy silne rodziny. Ma dobrą dynamikę
> rozwoju wiosennego i letniego. Przy pożytkach
> wczesnych i silnych średnio wczesnych ma
> skłonność do ograniczania matek w czerwieniu.
> Odznacza się skłonnością do cichej wymiany matek.
> Wskaźnik produkcji miodu wynosi w granicach 152 %
>
> kraińska linii Mr - "Marynka" Selekcję tej
> linii rozpoczęto w 1993 roku. Materiałem
> wyjściowym było 9 linii krainki hodowanej wówczas
> w Polsce. Drogą krzyżowania linii i selekcji
> potomstwa osiągnięto znaczny postęp w zakresie
> cech użytkowych, szczególnie miodności. Badania
> morfologiczne wskazują na osiągnięcie znacznego
> wyrównania cech morfologicznych w obrębie
> selekcjonowanej populacji przy jednocześnie
> znacznej zmienności wewnątrzrojowej. Linia
> Marynka charakteryzuje się wysoką miodnością.
> Dobrze wykorzystuje pożytki zarówno wczesne jak i
> późne. Miód sklepi na sucho. Chętnie przechodzi
> do nadstawki. Bardzo dobrze zimuje i odznacza się
> dużą dynamiką rozwoju, jest przy tym nierojna.
> Pszczoły są bardzo łagodne i dobrze trzymają się
> plastrów.
>
> kraińska linii GR1 - Materiałem wyjściowym do
> założenia linii były matki z rodzin, w których
> zauważono zwiększoną w porównaniu z innymi
> odporność na grzybicę. Mechanizm tej odporności
> polega na wcześniejszym niż u innych linii
> usuwaniu przez pszczoły chorego czerwiu z rodziny
> i tym samym likwidacji źródła infekcji. Selekcję
> tej linii rozpoczęto w 1995 roku. Charakteryzuje
> ją wczesny i dynamiczny rozwój. Dobrze zimuje,
> jest bardzo łagodna i dobrze trzyma się plastrów.
> Łatwo przechodzi do nadstawki. Ubarwienie typowe
> dla rasy kraińskiej. Rodziny z matkami z tej
> linii unasienionymi naturalnie, w znacznym
> stopniu powtarzają cechę odporności na grzybicę i
> inne cechy produkcyjne.
>
> kraińska linii Zosia - Materiałem wyjściowym do
> założenia linii były matki kraińskie importowane
> z Rumunii w latach siedemdziesiątych. Początkowo
> utrzymywana w hodowli zachowawczej, w latach
> dziewięćdziesiątych poddana została selekcji na
> cechy użytkowe. W rezultacie linia odznacza się
> wczesnym i dobrym rozwojem. Pszczoły zimują
> dobrze, są łagodne , dobrze trzymają się
> plastrów, odznaczają się dobrą miodnością. W
> okresie pożytków łatwo przechodzą do nadstawki. W
> gnieździe oddzielają miód od czerwiu gromadząc go
> głównie na skrajnych plastrach. Ubarwienie
> pszczół typowe dla rasy kraińskiej, ciemnoszare z
> wyraźnymi jasno szarymi paskami włosków na
> tergitach odwłokowych. U części matek spotyka się
> jaśniej ubarwiony oskórek i w potomstwie tych
> matek możliwa jest obecność niewielkiej liczby
> robotnic z żółtobrązowymi paskami na drugim
> tergicie odwłokowym.
> kraińska Linii CT 46 : Rozwój bardzo
> wczesne pożytki wykorzystują jako rozwojowe.
> Pełnię rozwoju osiągają w
> okresie kwitnienia jabłoni. Linia tworzy rodziny
> o średniej sile, gniazdo traktując jako
> rodnię.Miodność - miód
> składają przede wszystkim w nadstawce nie
> zalewając gniazda. Bardzo dobre wyniki miodowe
> uzyskują na
> pożytkach średniowczesnych zwłaszcza spadzi.
> Łagodność - pszczoły charakteryzują się dużą
> łagodnością nawet
> przy nienajlepsej pogodzie. Rojliwość - zarówno
> materiał czystoliniowy jak i mieszańce wykazują
> znikomą rojliwość
> w okresie popożytkowym rzadko wchodzą w nastrój
> rojowy. Zimotrwałość - rodziny bardzo dobrze
> znoszą nawet
> bardzo długie zimowle o niskich temperaturach. W
> czasie Iszego przeglądu wiosennego ok. 80% rodzin
> nie wymaga
> zwężenia gniazda. Pszczoły bardzo rzadko chorują
> na nosemozę. Inne cechy - gromadzą duże ilości
> kitu , a na zimę
> mocno kitują wszelkie szczeliny. Pszczoły dobrze
> trzymają się plastra. Linia tworzy rodziny o
> średniej plenności
> i długowiecznych pszczołach. Linia ta stanowi
> uniwersalny materiał do krzyżowania , zarówno
> jako strona mateczna
> jak i ojcowska.
>
>
> Linia Alsin : Rozwój - wczesny , dynamiczny. Przy
> umiarkowanym pożytku dobrą dynamikę czerwienia
> utrzymują przez cały sezon. Plenność rodzin
> średnia do wysokiej i bardzo wysokiej.
> Miodność - wykorzystują
> już najwcześniejsze pożytki i bardzo dobrze
> pracują przez cały sezon na różnych pożytkach.
> Wysokie wydajności
> miodowe uzyskują także na spadzi. Łagodność -
> pszczoły są bardzo łagodne ale w drugiej połowie
> lata , późnym
> popołudniem wykazują lekką agresywność. Rojliwość
> - rodziny wykazują rojliwość jedynie przy
> nieposzerzeniu
> gniazda w okresie obfitych pożytków wtedy bardzo
> szybko odbudowują węzę i nie sprawiają kłopotów.
> Zimotrwałość - zimują bardzo dobrze. Do zimowli
> nie wymagają dodatkowego ocieplenia. Dobrze
> znoszą długie
> zimowle. Inne cechy - pszczoły zbierają duże
> ilości pyłku. Rodziny tej linii bardzo dobrze
> nadają się do tworzenia
> z nich odkładów.
>
> Linia CNT : Rozwój - wczesny , ale matki
> zaczynają czerwić intensywniej pod koniec
> kwitnienia
> wierzby.Czerwienie matek słabnie w okresie
> późnego lata. Miodność -bardzo dobrze
> wykorzystują wszystkie
> pożytki nektarowe , nawet te najmniejsze , gorsze
> wyniki uzyskują na pożytkach spadziowych.
> Łagodność -to
> cecha ,która wyróżnia tą linię pszczół. Pszczoły
> wykazują się wysoką łagodnością w okresie całego
> sezonu w każdych
> warunkach pogodowych. Przy pszczołach można
> pracować praktycznie bez "ymu". Rojliwość -
> prawie nie
> wykazują cechy rojliwości. W nastrój rojowy
> wchodzą bardzo rzadko. Matki doskonale
> dostosowują czerwienie do
> obfitości pożytków i wielkości gniazda.
> Zimotrwałość -dobrze zimują rodziny po
> odpowiednim ścieśnieniu gniazda.
> Zle znoszą długie zimowle bez możliwości oblotu
> pszczół. Inne cechy -Pszczoły są krótkowieczne
> ale bardzo
> pracowite. Charakteryzuje je duże wyrównanie
> morfologiczne.Wysoka miodność przy ograniczonej
> plenności.
>
> PSZCZOŁA KAUKASKA
>
> Pszczoła ta pochodząca z wysokogórskich rejonów
> Kaukazu jest obecnie rozpowszechniona na całym
> świecie. Rasa kaukaska kształtowała się w
> dolinach i na zboczach górskich.
> Pszczoły charakteryzują się szarą barwą ze
> srebrzystym odcieniem, pokryte krótkimi włoskami.
> Należą do najmniejszych pszczół europejskich lecz
> posiadają najdłuższy języczek 6,7-7,3 mm. Są
> bardzo łagodne, podczas przeglądów dobrze
> trzymają się plastrów. Posiadają one zdolność
> szybkiego wyszukiwania nowych pożytków, zaś do
> pracy wylatują w temperaturach niższych niż u
> innych ras. W drodze powrotnej do ula nie
> wykonują zalotów i nie siadają na mostku, lecz
> bezpośrednio wchodzą przez wylotek do ula.
> Pszczoły te wykazują dużą skłonność do rabunków,
> ale własnego gniazda bronią bardzo energicznie.
> Charakteryzują się również intensywnym
> wydzielaniem wosku, z tym że wybudowane przez nie
> plastry są nierówne i często połączone ze sobą.
> Wyjątkowo mocno kitują gniazdo i wylot, który
> przed zimą może być nawet zabudowany z
> pozostawionymi jedynie niewielkimi otworami.
> Cechuje je również gromadzenie dużych ilości
> pierzgi.
> Miód najchętniej składają w części gniazdowej co
> powoduje w okresach intensywniejszych wziątków
> duże ograniczenie w wychowie czerwiu. Do
> nadstawek przechodzą bardzo niechętnie. Komórki z
> miodem poszywają na "mokro".
> W okresie zimy utrzymują w gnieździe stosunkowo
> niskie stężenie CO2 , dlatego są w tym okresie
> bardziej aktywne niż pszczoły innych ras.
> Przyczynia się to do niezbyt dobrej zimowli tych
> rodzin w rejonach chłodniejszych. W zapasach
> zimowych nie tolerują domieszki spadzi.
> Rasę tą charakteryzuje podatność na nosemozę i
> kiślicę.
> Wiosenny rozwój rozpoczynają stosunkowo późno i
> rozwijają się powoli. Źle również znoszą wiosenne
> nawroty chłodów.
> Płodność matek nawet przy optymalnych warunkach
> nie jest wysoka i waha się od 1000 do 1500 jaj.
> Są mało rojliwe, mają natomiast dużą skłonność do
> cichej wymiany matek. Pszczelarz nie ma problemu
> by wyprowadzić je z nastroju rojowego.
> Na wykorzystanie przez nie nawet wyjątkowo
> słabych pożytków wpływają:
> - ograniczenie wychowu czerwiu przy dobrym pożytku
> - łatwe wyszukiwanie nowych źródeł pożytku
> - duża pracowitość nawet przy gorszych warunkach
> atmosferycznych
> Wyraźnie przewyższają one inne rasy pszczół w
> wykorzystywaniu późnych pożytków nektarowych, zaś
> spadź wykorzystują mniej chętnie. Charakteryzuje
> je szczególnie duży wziątek z koniczyny czerwonej.
> Należą do pszczół wymagających stosunkowo małej
> ingerencji pszczelarza ze względu na słaby
> rozwój, małą rojliwość i łatwość wychodzenia z
> nastroju rojowego. Polecane są dla początkujących
> pszczelarzy i pasiek stacjonarnych.
> Pszczoła kaukaska - rozpowszechniona na całym
> świecie, popularna w Polsce, bardzo wydajna w
> sezonie letnim, gorzej zimuje w naszych
> warunkach. W polskim pszczelarstwie dobre są
> krzyżówki pszczół, kaukaskich z krajowymi
> trutniami -występuje zjawisko heterozji tj.
> wzmożone cechy produkcyjności szczególnie w
> okresie pożytków jesiennych i letnich.
>
>
> kaukaska linii KBrz (cau KBrz) - Tworzy rodziny
> silne. Ze względu na małą dynamikę rozwoju
> wiosennego polecana jest do krzyżowania
> międzyrasowego z pszczołą kraińską lub norweską,
> zwłaszcza jako strona ojcowska. Bardzo dobrze
> wykorzystuje pożytki późne.
>
> kaukaska linii PW K - Łagodna, średnio trzyma się
> plastrów podczas przeglądu. Zbiera dużo pyłku,
> silnie kituje gniazdo. Dobra zimotrwałość i
> średnia odporność na choroby. Przy dużym pożytku
> ogranicza matkę w czerwieniu. Polecana na pożytki
> wczesnoletnie i długie bez względu na ich
> nasilenie.
>
> kaukaska linii Woźnica - Łagodna, dobrze trzyma
> się plastrów, silnie kituje gniazdo, miód sklepi
> na mokro, bardzo miodna, do wykorzystania na
> pożytki zarówno słabe jak i intensywne. Dobrze
> wykorzystuje pożytek ze spadzi i wrzosu.
> Doskonała do krzyżówek z pszczołą kraińską.
> Tworzy rodziny niezbyt duże. Rodziny czystorasowe
> silnie ograniczają matkę w czerwieniu i często
> nie osiągają odpowiedniej siły do produkcji miodu
> towarowego. Nie wymaga zbyt częstych przeglądów,
> polecana dla pszczelarzy początkujących.
>
> kaukaska linii PwK - wykorzystuje pożytki o
> różnym stopniu nasilenia (od słabych do
> obfitych). Generalnie linia ta jest pracowita,
> łagodna, nierojliwa. Na uwagę zasługuje fakt, że
> linia ta w krzyżówce z Car R, Car S osiąga "siłę"
> na pożytki wczesne, np.: na mniszek i rzepak.
> Pszczoły niechętnie przechodzą do nadstawek w
> korpusie głównym, ograniczają matkę w czerwieniu.
> Linia zalecana głównie w rejony południowej i
> centralnej Polski.
>
> kaukaska linii W - pszczoły o wybitnej miodności.
> Dużą produkcyjność uzyskuje w kojarzeniu z rasą
> kraińską. W czystej linii cechuje się zdolnością
> do ograniczenia matek w czerwieniu przy obfitych
> pożytkach. Pszczoły wybitnie łagodne, spokojnie
> przebywające na plastrach w czasie przeglądów.
> Silnie kitują gniazdo i wylot. Miód gromadzą
> głównie w części gniazdowej. Są mało rojliwe.
> Odznaczają się zdolnością wyszukiwania pożytków.
> Pszczoły małe ciemno ubarwione, bardzo pracowite,
> wybitnie miodne. W czystej rasie nie osiągają
> zbyt dużej siły. Wiosną rozwijają się dość wolno.
> W okresie występowania pożytków bardzo
> ograniczają matkę w czerwieniu. Miód sklepią na
> mokro. Pszczoły długowieczne. Wykorzystuj±
> bardzo dobrze pożytki zarówno intensywne jak i
> słabe. Wskaźnik produkcji miodu 138 %.
> kaukaska linii "Puławska" - cau P. Linia
> utworzona na bazie pszczół kaukaskiej populacji
> Krasna Polana importowanej do Polski w latach
> siedemdziesiątych. Szczególny udział w
> uszlachetnianiu miał import w 1987-1989 puli
> matek reprezentujących trzy hodowane tam linie
> pszczół: 6, 34 i 36. Ubarwienie jest niejednolite
> i odbiega od powszechnie opisywanego ubarwienia
> pszczół kaukaskich. Oprócz typowego dla tej rasy
> ubarwienia tzn. ciemnego oskórka i szarego
> owłosienia spotyka się także osobniki o
> owłosieniu płowy i brązowym. Linia cau P
> charakteryzuje się dobrą miodnością, szczególnie
> na pożytkach późniejszych. Nieźle również
> wykorzystuje pożytki wczesne. Miód składa w
> gnieździe, sklepiąc go na mokro. Do nadstawek
> przechodzi niechętnie. Jak na pszczoły kaukaskie
> charakteryzuje się dużą dynamiką rozwoju. Jest
> małorojna i łagodna, chociaż zdarzają się rodziny
> o zwiększonej złośliwości. Pszczoły dobrze
> trzymają się plastrów.
>
> Linian KPW : Rozwój - matki rozpoczynają
> czerwienie wiosenne wcześnie. Plenność matki
> mniejsza , która
> wyrównywana jest długowiecznością pszczół.
> Odznacza się wyjątkowo jak na pszczoły kaukaskie
> wczesnym
> rozwojem wiosennym. Miodność - Jest to populacja
> pszczół wyróżniająca się cechą miodności. Pszczoły
> wykorzystują bardzo dobrze wszystkie pożytki
> nektarowe a spadziowe najlepiej wykorzystywane są
> przez mieszańce
> międzyrasowe. Miód chętnie składają w nadstawce i
> na bocznych ramkach w gnieździe. Łagodność -
> zarówno
> materiał czystoliniowy jak i mieszańce
> charakteryzują się dużą łagodnością.
> Agresywniejsze stają się jedynie w dni
> deszczowe i pod wieczór. Rojliwość - objawy
> rojliwości nie występują nawet w silnych
> rodzinach.Okres
> bezpożytkowy nie powoduje wchodzenie w nastrój
> rojowy. Zimotrwałość - bardzo dobrze zimują
> rodziny silne
> i średniosilne , gorzej słabe. Ze względu na
> długowieczność pszczół dobrze znoszą długie zimy
> , zimne wiosny.
> Inne cechy - pszczoły miód sklepią na mokro i
> półmokro, dobrze trzymają się plastrów.
>
> Rasa środkowoeuropejska
> Pszczoła środkowoeuropejska - ma ona ubarwienie
> szaro brunatne, średniej wielkości. Wczesne
> pożytki wykorzystuje częściowo. Dużą sile rozwoju
> ma w maju i czerwcu. Rasa ta jest dość
> plastyczna, da się selekcjonować według życzeń
> hodowcy. Nadaje się do krzyżowania z innymi
> rasami, a zwłaszcza z kaukaską.
>
> środkowoeuropejska linii Norweska (M Nor) -
> Charakteryzuje się dobrą zimowlą, wczesnym
> rozwojem wiosennym i gromadzeniem dużej ilości
> pyłku. Średnio rojliwa, wymaga ograniczania
> czerwienia. Polecana na pożytki o nasileniu
> średnim i bardzo obfitym, także spadziowe. W
> krzyżówkach z pszczołą kraińską świetnie
> wykorzystuje pożytki bardzo obfite, natomiast z
> pszczołą kaukaską - pożytki średnie i słabe.
> Pochodzi z Norwegii z okolic Trondhaim.
> Charakteryzuje się dobrym przystosowaniem do
> trudnych warunków klimatycznych. Cechuje ją
> dynamiczny wiosenny rozwój. Dynamiczne czerwienie
> matek, umożliwia szybkie dochodzenie do siły
> produkcyjnej (3 korpusy na pożytek rzepakowy),
> nie wymaga wiosennych zabiegów pobudzających.
> Silna budowa ciała umożliwia pokonywanie
> niekorzystnych warunków pogodowych (wiatry,
> niskie temperatury deszcze). Odznacza się dużą
> pracowitością, oblotów roślin dokonuje od rana do
> zmierzchu, nawet w czasie przelotnych opadów i
> wietrznej pogody. Łatwo przenosi się z jednego
> pożytku na drugi oraz wyszukuje nowe źródła. Jest
> łagodna, o umiarkowanej skłonności do rójki,
> zbiera dużo pyłku, odporna na niskie temperatury
> oraz długie zimy. zużywa mało pokarmu w czasie
> zimowli, na zimę buduje silne rodziny. Wskaźnik
> produkcji miodu w naszych warunkach kształtuje
> się na poziomie 131 %.
>
> środkowoeuropejska linii Kampinoska (M K) - Linia
> objęta programem ochrony zasobów genetycznych
> pszczół środkowoeuropejskich, utrzymywana w
> systemie stada zachowawczego, selekcjonowana na
> typ rasowy. Dobrze zimuje, wiosną rozwija się
> intensywnie w momencie ustabilizowania się
> pogody, dostosowując do niej swój rozwój. Tworzy
> rodziny duże, ruchliwe, spływające z plastrów.
> Reaguje nastrojem rojowym na zbyt ciasne gniazdo
> i przerwy w pożytkach. Charakteryzuje się
> przeciętną łagodnością. Polecana do krzyżowania
> międzyrasowego, głównie jako strona ojcowska.
>
> środkowoeuropejska linii Północna (M Pn) - Linia
> objęta programem ochrony zasobów genetycznych
> pszczół. Pochodzi od miejscowych pszczół
> środkowoeuropejskich z terenu północnej Polski.
> Dostosowana do warunków klimatyczno - pożytkowych
> tego regionu. Dobra zimowla, dynamiczny rozwój
> wiosenny, dobrze wykorzystuje pożytki wczesne.
> Dobrze znosi długie i ostre zimy, nie niepokoi
> się przed oblotem. Odporna na choroby,
> długowieczna i żywotna. Doskonała do gospodarki
> wędrownej na pożytki ciągłe. Słabo gromadzi pyłek
> w końcu lata.
>
> środkowoeuropejska linii Augustowska (M MA) -
> Linia objęta programem ochrony zasobów
> genetycznych pszczół. Naturalnie
> wyselekcjonowana. Doskonale przystosowana do
> trudnych warunków przyrodniczych (bardzo ubogie
> pożytki, długie i ostre zimy, niskie temperatury
> nocą w okresie wiosenno - letnim). Na zimę tworzy
> rodziny stosunkowo małe, zużywa mało pokarmu,
> dobrze zimuje. W momencie przypływu nektaru
> rozwija się wybuchowo. Przy dobrych pożytkach
> łatwo osiąga dużą siłę i na ciasne gniazdo
> reaguje trudnym do opanowania nastrojem rojowym.
> Odporna na choroby, nie rabuje, nie reaguje
> zwiększoną złośliwością na brak pożytku. Przy
> przeglądach spływa w dół plastra, tworząc
> spadające grona. Miododajnością nie ustępuje
> innym rasom. Polecana na pożytki średniowczesne
> (rzepaki) i wszystkie pozostałe oraz na tereny
> ubogie pożytkowo. Stanowi cenny materiał
> hodowlany czysty genetycznie, doskonały do
> krzyżowania międzyrasowego.
>
> środkowoeuropejska linii M. Asta - objęta jest
> Krajowym Programem Ochrony zasobów genetycznych.
> Utrzymywana w stadzie zachowawczym. Linia ta
> dobrze zimuje, ma dużą odporność na choroby,
> średni stopień łagodności, a rekordowe zbiory
> osiąga z rzepaku, gryki, spadzi. Utrwalona jest
> cecha cichej wymiany matek. Rzadko wchodzi w
> nastrój rojowy. Gromadzi dużo pyłku i dobrze
> odbudowuje węzę. Posiada wysokie zdolności
> krzyżownicze i dlatego stosowana jest w
> krzyżówkach jako strona ojcowska.
>
> Wskaźnik produkcji miodu dotyczy procentowego
> porównania matek hodowlanych z matkami będącymi w
> danej pasiece (dzikimi).
>
> PSZCZOŁA WŁOSKA
> Występuje na półwyspie Apenińskim. Północną
> granicę jej naturalnego zasięgu stanowią Alpy.
> Wśród pszczół europejskich zajmowała jeden z
> najmniejszych areałów bytowania, mimo to została
> spopularyzowana na wszystkich kontynentach. To
> właśnie największe pasieki przemysłowe Ameryki i
> Australii opierają się na pszczołach tej rasy.
> Pszczoła włoska posiada żółte ubarwienie. Jest to
> rasa o cechach morfologicznych podobnych do
> pszczół rasy kraińskiej (długość języczka
> 6,4-6,7; indeks kubitalny 40-45%). Pod względem
> rozmiarów należą do największych. Są bardzo
> łagodne i spokojne podczas przeglądów. Budują
> równe plastry i używają niewiele kitu, dzięki
> temu gniazda ich sprawiają wrażenie czystych.
> Wykazują dużą skłonność do błądzenia, z tego
> względu nie nadają się do gospodarki pawilonowej.
> Rasa ta jest podatna na rabunki, ale własne ule
> dobrze chronią przed obcymi pszczołami. Łatwo
> wyszukują nowe źródła pożytku. Zapasy miodu
> gromadzą poza gniazdem nie ograniczając nigdy
> czerwienia matki. Komórki z miodem sklepią na
> biało. Są odporne na kiślice, natomiast podatne
> na nosemozę.
> Rasa ukształtowana w warunkach ciepłego klimatu z
> łagodnymi zimami, przeniesiona w chłodniejsze
> rejony źle zimuje. Do zimowli nadają się tylko
> rodziny silne, które potrzebują dużo zapasów i
> wykorzystują je mało ekonomicznie. Źle znoszą
> nawroty chłodów wiosennych, ale przy ciepłej
> pogodzie i obecności pożytku rozwijają się bardzo
> intensywnie. Matki tej rasy są bardzo plenne (ich
> nieśność dochodzi do 3000 jaj), dlatego w
> optymalnych warunkach tworzą bardzo silne rodziny
> (do 10 kg). Mimo dużych możliwości rozwojowych są
> umiarkowanie rojliwe.
> Pszczoły tej rasy nie znajdują sobie równych w
> warunkach ciepłej pogody i obfitego pożytku. Przy
> pożytkach słabych każdą krople miodu wykorzystują
> na wychów czerwiu i w okresie przerw pożytkowych
> niezbędne staje się ich podkarmianie. Bardzo
> dobrze wykorzystują pożytki spadziowe i zbierają
> nektar z koniczyny czerwonej. Są rekordzistkami w
> produkcji miodu - 450 kg w Australii w ciągu roku.
> Pszczoła włoska (Apis mellifera ligustica) jest
> łagodna, nierojliwa, pracowita, dobrze trzyma się
> plastrów. Zimuje dość dobrze. Matki czerwią
> bardzo obficie. Rodziny utrzymują duża siłę.
> Nadają się szczególnie na tereny z obfitymi
> pożytkami. Spadź wykorzystują dobrze. Wadą tych
> pszczół jest skłonność do błądzenia, a
> szczególnie do rabunku. Charakteryzują się
> jasnocytrynowym zabarwieniem pierwszych
> pierścieni odwłoka. Pod względem cech
> biologicznych są zróżnicowane. Do Polski pierwszy
> raz sprowadził pszczoły włoskie ks. dr Jan
> Dier-żon w 1853 r. Po skrzyżowaniu z naszymi
> pszczołami, prawdopodobnie w wyniku heterozji,
> wydajność miodowa w jego pasiece bardzo wzrosła.
> Stąd znane jest jego powiedzenie: „Nie
> lubię miodnych lat". Nie lubił miodnych lat, bo
> wówczas wszyscy mieli miód, a w lata chude tylko
> on. Przed l wojną światową oraz w okresie
> międzywojennym była przez polskich pszczelarzy
> ceniona i powszechnie hodowana. Po II wojnie
> światowej została wyparta przez pszczołę kaukaską
> i kra-ińską. Po skrzyżowaniu z naszą pszczołą
> (kraińską) jeszcze przez wiele pokoleń uwidacznia
> się poprzez dominację jasnego zabarwienia odwłoka.
> Moje doświadczenia z tą pszczołą w początkowych
> latach praktyki pszczelarskiej potwierdzają
> słuszność krążącej powszechnie o niej opinii. W
> naszym przypadku sprawdzały się heterozyjne
> krzyżówki z pszczołą kaukaską. Aktualnie, z racji
> zaprzestania uprawy czerwonej koniczyny, pszczół
> kaukaskich ani ich krzyżówek nie hodujemy.
> Jeśli ktoś chce sprawdzić przydatność pszczoły
> włoskiej w różnych miejscach naszego kraju, może
> wypróbować. Pochlebna opinia o pszczole włoskiej
> w przeszłości budowana była na bazie porównań z
> naszą pszczołą krajową i w ówczesnych warunkach
> pożytkowych. Od tamtych czasów wiele się
> zmieniło. Pogłowie hodowanych u nas pszczół
> ogromnie się poprawiło, zwłaszcza pod względem
> dynamiki rozwoju, miodności i łagodności.
> Natomiast baza pożytkowa dla pszczelarstwa,
> głównie za sprawą chemizacji rolnictwa, niestety
> pogorszyła się. Takie są przyczyny wyrugowania
> pszczół włoskich z naszych pasiek!
>
>
> Pszczoła Buckfast została wyhodowana przez brata
> Adama - mnicha pochodzenia niemieckiego (Karla
> Kehrie) w opactwie Buckfast w Anglii. Prace
> hodowlane zostały rozpoczęte w pierwszej dekadzie
> dwudziestego wieku. Właśnie wówczas, ze względu
> na chorobę roztoczowa w całej Anglii, niemal
> doszczętnie wyginęła miejscowa pszczoła wrzosowa,
> będąca jedna z trzech podstawowych ekotypów
> pszczoły miodnej. Wtedy właśnie brat Adam
> zauważył, że chorobie skutecznie oparto się kilka
> rodzin będących krzyżówką pszczoły włoskiej z
> Piemontu i pszczoły miejscowej. To byty narodziny
> pszczoły Buckfast. Obserwacje tych pszczół
> wykazały, że mają one również inne pozytywne
> cechy.
> Przez następne dziesięciolecia pszczoła Buckfast
> była w fazie selekcji i krzyżowania z innymi
> pszczołami, w tym również z rasą kra-ińską,
> systematycznie doskonalono i utrwalono jej cechy.
> Odznacza się ona bardzo dobrym rozwojem,
> żywotnością, odpornością na choroby,
> pracowitością i matą rojliwością. Ubarwienie
> robotnic rozjaśnione jest żółtymi paskami na
> tergitach.
> Opinie polskich pszczelarzy o pszczole Buckfast
> są różne, często przeciwstawne. Jedni uważają, że
> jest to pszczoła bardzo dobra, inni po
> krótkotrwałym doświadczeniu odchodzą od niej.
> Prawdopodobnie są dwie przyczyny tak różnych
> ocen. Po pierwsze, jakość tych pszczół zależy od
> hodowcy. Drugą przyczyną, wręcz określającą
> przydatność tej rasy, są warunki
> pożytkowo-klimatyczne oraz typ gospodarki i
> pojemność ula. Wiem np., że powszechnie używane w
> Niemczech przez pszczelarzy amatorów małe ule w
> gospodarce pawilonowej nie nadają się do
> użytkowania tej pszczoły. Są zdecydowanie za
> małe. Natomiast wyhodowane, wyselekcjonowane pod
> kątem pojemności tych uli linie pszczoły
> kraińskiej gospodarują w nich doskonale.
> Tak więc, decydując się na pszczołę Buckfast,
> należy najpierw wypróbować ją w swoich warunkach,
> ale nawet wówczas należy być ostrożnym w ocenie,
> gdyż zwyżka zbiorów miodu może być efektem
> wprowadzenia nowej populacji pszczół o innych
> preferencjach pożytkowych. Po wymianie wszystkich
> matek w pasiece ów pozytywny efekt zniknie.
> Wreszcie należy liczyć się z możliwością zwyżki
> produkcji pasiecznej poprzez efekt heterozji po
> skrzyżowaniu tej pszczoły z populacją miejscową,
> co również przestanie „ziałać" po wymianie
> wszystkich matek.
Zaloguj się
Zarejestruj się
FAQ
