FORUM PSZCZELARSKIE "AMBROZJA" WITA MIŁOŚNIKÓW

jak w temacie .
ile lat posluzy solidny ul drewniany obity boazeria ??
gadałem niedawno a gościem twierdzi ze ma 20-to letnie ule , he wierzyc czy nie ?

To zależy czy będziesz o nie dbał, czy nie, jak będziesz o ule dbał to powinny przeżyć te 20 lat.

_________________
"Moja jest tylko racja i to święta racja. Bo nawet jak jest twoja, to moja jest mojsza niż twojsza. Że właśnie moja racja jest racja najmojsza!"

Ja mam jeszcze kilka 30 letnich warszawiaków wykonanych przez mojego dziadka.Ale to już ich ostatni sezon.

matus, Budowa i trwałość takiego ula zależy od wielu czynników nade wszystko z jakiego drewna został wykonany no i jak o niego dbamy duża częśc moich starych WZ ma po 60-80 lat no i mają sie całkiem nie zle aczkolwiek niedługo czeka je lifting Nadal są w użytku pozd. Krzys

Wierzyć. A najlepiej zobaczyć:) Mam 30 letnie dwa leżaki, do liftingu, ale solidnie konserwowane, nie stały na jakiś zgniłych podstawkach, dechach (tylko na podkładach kolejowych zalanych przerobionym olejem), jeszcze z 10 dla ozdoby będą. Pszczoły w nich trzymać jednak nie zamierzam ze względu na upierdliwość "obsługi":) Pozdrawiam.

_________________
Życie jest poszukiwaniem właściwego konserwanta...

dzięki za te odpowiedzi
jestem pod wrazeniem , serio jednak solidna robota się oplaci

Kto dba, ten ma.

_________________
ramka 26+13, pożytki: rzepak, akacja, lipa

Ja mam korpusowe drewno plus płyta malowane farbami orzech jasny , szary , kaki. To są kolory dostępne ponad 20 lat temu. Do tego mam 4 leżaki których konstrukcja wygląda na kilka dziesięcioleci. Gdyby nie zabiegi konserwacyjne było by po nich zadbane pewnie postoją kolejne dziesiątki.

A ja sie nie szczypię i co 10 lat robię zimowym czasem remont najstarszym korpusom lepiej mieć wsio zrobione niżby potem człek zarósł by w roju prac pasiecznych

obok mojego domu stoi stodola ma na pewno ponad sto lat, jest drewniana , mysle ze nie była remontowana a wygląda calkiem niezle jeszcze . zrobiłem kilkanaście uli drewnianych , wydaje mi się ze sa solidne mam nadzieje ze trochę posluza ale nie myslalem ze ule potrafią przetrwać 20 lat .

pisiorek, ja mam jeden po dziadku co ma koło 100:P ale ile on remontów przeszedł to nie wiem,

_________________
"Bo pszczelarz jest dla pszczół, nigdy pszczoły dla pszczelarza"

Pozdrawiam Wszystkich, którzy kochają pszczółki :)

http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/796 ... b1412.html

Te dostałem od wujka jako moje pierwsze ule, zasiedlone, za pomoc przy pszczołach. Były w dość dobrym stanie, choć środki przerobiłem, bo robione ręcznie były przez ojca wujka, gdy ten był jeszcze młody, miały różnice spore, pod standardową wielkopolską. Ja lubię standard. Z grubych dech, na zakładkę. Teraz mi tych starych, ciężkich przybyło. Kompletny, pusty we dwuch się z trudem niesie. Co było i w sumie jest w nich ociepleniem w środku, to można się domyśleć.
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/af5 ... 74128.html
Z tyłu są drzwiczki, a za nimi szyba obita deseczkami, jako zatwór do podglądania. Jeszcze posłużą.
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/4a3 ... 6d294.html
Zabudowa w środku na ciepło, na 12 ramek z szybką, a jak ją wyjmę, to i 13 wejdzie.
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/927 ... 590d0.html
Zarówno na miodni jak i na gnieździe są spore wpusty pozwalające tam ułożyć około centymetrowej grubości deseczki, służące jak powałka. Po założeniu deseczek między nimi, a ramkami są jeszcze odstępy, śmiało pozwalające pszczołom przejść górą do sąsiedniej uliczki, choć wysokości te w gnieździe i miodni są różne, w miodni większe. pszczoły lubią tam coś polepić woskiem.
http://www.fotosik.pl/pokaz_obrazek/676 ... 879e8.html
W sumie mi to nie przeszkadza, wosk się zawsze przyda, a im zajęcie. W jednej deseczce mam wprawiony pajączek do podkarmiania słoikowego, ale wole szybciej, prosto z wiadra.
Na strychu mam jeszcze korpusy miodnie po ulach św pamięci dziadka, z ramkami, są niskie, nie pamiętam wymiarów. Miodnie też drewniane i zaczynam mieć ochotę przywrócić je w oryginalnym stanie do łask, tylko daszki i dennice dorobie. One były składane od podstaw, z elementów. Korpusowe. Te są starsze od mojego taty, ale jakoś chyba czterdzieści pięć lat leżą pod przykryciem. Ciężko więc może być.

To ile wytrzyma ul, to i kwestia dbałości, konserwacji i wykonania, materiału. Z klepki, nie przetrwa tyle co z dechy. Impregnacja też swoje robi.
Pozdrawiam

Ps, a co do tych użytkowanych od wujka, to wujek ma 66 lat z hakiem.

_________________
"Mała jest pszczoła wśród latających stworzeń, lecz owoc jej ma pierwszeństwo pośród słodyczy." (Syr 11, 3);

35 lat użytkuję ule wlk.Z zewnątrz płyta pilśniowa twarda malowana farbą
wagonową [tak mi powiedział stolarz od którego te ule kupowałem ],wewnątrz deszczólki na obce pióro,ocieplenie wełna mineralna. Jeszcze posłużą.Pozdrawiam

pawelek jak ul jest zrobiony dobrze to można go remontować , a jak jest byle jaki to nawet nie ma sesu cokolwiek przy nim poprawiac , niestety takich uli dziadoskich jest teraz sporo ...

adriannos

masz fajna tradycje pszczelarska tylko pozazdroscic ,ja jej nie mam niestety trochę wstyd , ale pocieszam się bo z pszczolkami się lubie oby tylko zdrowie było

święta prawda, ale twoje dzieci już będa miały te tradycje;P

_________________
"Bo pszczelarz jest dla pszczół, nigdy pszczoły dla pszczelarza"

Pozdrawiam Wszystkich, którzy kochają pszczółki :)

Wstyd to jest wtedy, kiedy robi się coś, czego nie cierpimy:) Pisiorek - zdrowia i budowania tradycji życzę, pozdrawiam.

_________________
Życie jest poszukiwaniem właściwego konserwanta...

pisiorek, Tradycje. To nie o to chodzi. Babcia do dziś mnie opiernicza, jeśli coś nie tak zrobię przy pszczołach, bo chcę czegoś nowego spróbować. A babcia grubo po osiemdziesiątce. Jedyne o czym pamiętaj, to to, że pszczoła to dzikie stworzenie, a nie udomowione i ona musi być wolna.
Nauczysz się prędzej czy później wszystkiego i do ciebie starzy będą po nauki przychodzić. Tylko patrz, a co więcej słuchaj pszczół. Z bzyczenia dowiesz się więcej jak z przeglądu. A im więcej pierdzielisz po drodze, tym więcej się nauczysz. Głowa do góry.

A!!! Zapomniałbym. Są tu tacy, co twierdzą, że z netu wszystkiego się nauczysz. Gó...wno prawda! To co ci powiedzą, a to co zobaczysz, to dwie różne rzeczy. Grzeb w ulach, kombinuj i notuj swoje porażki. Każdy z nas wie jak robił, wie jak kombinował, może nawet to pamięta.Dla pszczelarzy doświadczenie jest oczywiste. Wiedza jest oczywista. Stary może już nie pamiętać jak kiedyś było, ale wie czym co grozi i co jak zrobić najszybciej. A młody się tego uczy i tak zawsze będzie, bo każdy chce się uczyć na własnych błędach, niż przyjąć cudze rozumowanie.Ma to plusy i minusy.
Im więcej spieprzysz na początku, tym więcej się nauczysz, bo wiedzieć będziesz jaka czynność, czym grozi. Nie bój się porażek. Nie bój się pytać. Nie bój się eksperymentować. Z czasem wyjdzie ci i pszczołom to na dobre.
Pozdrawiam Cię serdecznie.

Ps. Bez urazy

_________________
"Mała jest pszczoła wśród latających stworzeń, lecz owoc jej ma pierwszeństwo pośród słodyczy." (Syr 11, 3);

Święte słowa dobrodzieja:) Każdy początkujący i nie tylko, powinien je sobie wyryć w sercu. Pozdrawiam.

_________________
Życie jest poszukiwaniem właściwego konserwanta...

Zabrzmiało to tak jak byś wstydził się swoich przodków a powinieneś być im wdzięczny za to że dali Ci możliwość wyboru, mam znajomego który dzięki tradycji cale życie czuł się jak wilk w owczej skórze i powtarzał kim by to nie był gdyby nie musiał odziedziczyć tej tradycji. Mam też innego znajomego który z powodu tradycji jest bardzo szczęśliwy i zawsze powtarza że jego dziadek chodził za potrzebą w krzaki jego ojciec chodzi i on też będzie chodził. Tak że z tradycjami to różnie bywa ważne żeby robić to co się lubi i być szczęśliwym.

I tego się trzymajmy, zwłaszcza remontując i pielęgnując stare drewniane ule, pozdrawiam.

_________________
Życie jest poszukiwaniem właściwego konserwanta...