Przyłączę się i ja do rozmowy,
choć nie wiem czy w ogóle powinnam się wypowiadać,
biorąc pod uwagę moje doświadczenie = jego brak.
Ale powiem co wiem na pewno:
- nie zdecydowała bym się na tak ogromne ramki, już te moje są dość duże i ciężkie gdy pełne miodu/czerwiu i obsiadane przez pszczoły - czasem chce sie jedną ręką ramke trzymac a drugą robić foto 
- widziałam ule warszawskie i nie wiem czy we wszystkich tak jest, czy tylko w tych co widziałam - ale tam nie ma dennicy osobnej! - więc jak coś wpadnie, lub jak cos trzeba posprzątać to średnio trochę...
- buduję ule ze styroduru - zobacz: jedna płyta 14zł - z tego mam 1,5 korpusa, wręgi drewniane - to już zależy czy masz grubościówkę i frezarkę, czy trzeba komuś zlecić, ale to tez nie sa ogromne koszty... kilka wkrętów, klej.. i już (nawet nie wiem czy opłacało by się gdybym miała Ci je zrobić - bo podejrzewam, że wysyłka takich gabarytów wyniosła by więcej niż ul). Daszek to pół płyty i odpadki z płyt "korpusowych" dennica - taka najzwykljesza to drugie pół płyty ... (ja myślę o drewnianych ale to jak czas pozwoli)
- ule sturodurowe sa na kieszeń studenta - i powiem Ci, zdecydowałam się na nie, bo dopiero po czasie wyjdzie czy lubię je w tej formie, czy powinne być trochę inne, wtedy bez żalu dam im kopa i zrobię sobie nowe...
- korpusy to jest świetna rzecz - wyjmujesz ramki z miodem, bierzesz korpus, pod spód powałka, na góre powałka i masz nosidełko do ramek - przynosisz do domu, wirujesz, i nawet nie musisz przekładać tych ramek znów do ula - tylko wstawiasz korpus z odwirowanymi na rodnię.
|
wczoraj oglądałam ule, które planuję kupić w przyszłym tyg za fajne pieniądze. 
Nie wiem dlaczego ale wydaje mi się, że praca na wlkp jest cięższa i bardziej skomplikowana niż na wp/wz 