FORUM PSZCZELARSKIE "AMBROZJA" WITA MIŁOŚNIKÓW

michalowy, ma swoje pomysły na odporność w stosunku do warozy , ,.
500 pszczół da się przezimować, jak by chodziło o ścisłość.
Dyskusja o opłacalności i celowości to już w dedykowanym temacie

jednak jak idzie na całość to z konsekwencjami. Nie dała rady to

Natomiast, co ciekawe - kolega miał na toczku, włącznie z tą ratowaną rodzinkę, 3 ule.
A stojące obok dwa ule, jeszcze miesiąc temu w dużej sile, z których miał być miód, jeden stracił matkę i nowej nie odchował, albo się wyroił z jedną z księżniczek. Efekt - w środku 12 ramek wlkp z zapasami w różnych stadiach, oraz ok. 40 pszczół. (czterdzieści robotnic).
Drugi z tych uli - ok. 16 ramek pszczoły, ale matkę sobie zmaltretowały - ogryzione skrzydełka, a na 12 ramkach "gniazdowych" naliczyłem 4 jajka. Reszta wygryzający się zasklepiony.
Czyli na całym 3 pniowym toczku, z najmniej cennego "zasobu", ten ratowany "zdechlak" stał się jedynym, posiadającym aktywną matkę.
Wskutek mojej interwencji kolega znowu ma 3 ule, w których są pszczoły, a i nadzieję na jakiś miód. I też nadzieja, że każdy ul będzie miał w środku normalną rodzinę.

Czy przypadkiem ta ratowana rodzina nie stoi za tym zbiegiem okoliczności?

Matka z postrzępionymi skrzydełkami to na 90 % staruszka 3+ lat.

Moja hipoteza jest taka, że część pszczół postanowiła ją okłębić, a potem zrezygnowała. Uszkodzenia skrzydeł zostały, ale matka chodzi.

Raz tylko zauważyłem takiego zachowania się pszczół w stosunku do matki już przyjętej i czerwiącej ,ale to były hadry nie pszczoły

...ok. 16 ramek pszczoły, ale matkę sobie zmaltretowały - ogryzione skrzydełka, a na 12 ramkach "gniazdowych" naliczyłem 4 jajka. Reszta wygryzający się zasklepiony...

...Nawet teraz, po przeniesieniu ramek z pszczołami, bez matki, do sąsiedniego ula, i podłożeniu jaj/ larw od sąsiadek, nie założyły żadnego matecznika na tych larwach, tylko (na to wygląda) wybudowały jedną sztukę na jednym z czterech jajek od starej matki...

Bo trutówki już na dobre rządzą i pszczoły za matecznikami już nie tęsknią. Przynajmniej tak ja to widzę.