qq pisze:
Unas siemówi CIEM -laciem .
Mowi sie, mowi - np.:
Uj, moj Icek zabil dzisiaj osiem ciem! - opowiada Salci kolezance.
Ciem? - dopytuje sie kolezanka.
Nu, kapciem! - odrzekla Salci.
Natomiast popularnie zwana 'MOTYLICA' ma swoich dwoch groznych przedstawicieli bedacych prawdziwym utrapieniem niektorych pszczelarzy.
Ale coz, jesli mrowki niektorym 'rozbieraja' ule, to motylica jest znacznie grozniejszym wrogiem, z ktorym po prostu tez trzeba sobie jakos radzic, a wcale nie jest to takie trudne i - o ile pamietam, to bylo to juz gdzies opisywane na tym forum.
Barciak większy-Galleria mellonella
Szkodnik w postaci owada wywodzącego się z rzędu motyli. Ciało wydłużone, wąskie. Ubarwienie brązowe lub szarobrunatne. Osiąga długość ok. 1 cm. Posiada długie i rozłożyste skrzydła z widocznym żyłkowaniem.
Nocą samice składają jaja w ściankach uli, z których kilka dni później wylęgają się larwy, zjadające pyłek i wosk z plastrów, niszcząc je przy tym.
Barciak mniejszy, albo Lazbiec - Achroia grisella
Szkodnik w postaci motyla. Ma szarą barwę, rozpiętość skrzydeł dochodzi do 2 cm. Larwy wylęgające się z jaj, składanych przez samicę w ilości do 300 sztuk, powodują szkody w rodzinach pszczelich poprzez uszkadzanie czerwu.
Zwalczanie wykonuje się najczesciej poprzez siarkowanie plastrów, albo przetrzymywanie ich w oparach lodowatego kwasu octowego. Niektorzy twierdza, ze skuteczny jest takze kwas mrowkowy, nie probowalem.
Ulubionym 'pokarmem' sa zwlaszcza plastry ciemne, z oprzedem po czerwiu, stare, nadajace sie jedynie do topienia, ale nie tylko.
Larwy zerujacej motylicy da sie zauwazych nawet w otworach, przez ktore jest przewlekany drut do ramek, w szczelinach miedzy deskami, peknieciach, itd.
Kazdy moze sobie poszukac w literaturze lub w internecie znacznie wiecej informacji, a warto przy okazji przypomniec sobie tez i o innych szkodnikach mogacych pojawic sie w pasiece, np.: trojszyk ciemny - Tribolium, rozkruszki - Acaroidea, gryzki lub psotniki - Corrodentia, skórniki - Dermestidae, i wiele innych tutaj nie wymienionych przeze mnie.
Większość stawonogów spotykanych w plastrach z pierzgą stanowią gatunki znane jako pospolite szkodniki magazynowe (barciaki, psotniki, rozkruszki, skórniki, trojszyki).
Żerują one także na innych produktach pasiecznych i zapasach pokarmu pszczół (pyłek, miód, surowiec woskowy, propolis).
W środowisku pasiecznym występują często w ulach, gdzie rozwijają się w plastrach nieobsiadanych przez pszczoły, zwlaszcza w zbyt obszernym gniezdzie i w osypie gromadzącym się na dennicach uli.
Następstwem porażenia produktów pszczelich przez szkodniki jest też zwykle pojawienie się ich wrogów naturalnych, np. drapieżnego sierposza rozkruszkowca.
Roztocze drapieżne - mimo, że same nie odżywiają się pierzgą.
Moze ktos inny zechce przypomniec jak nalezy chronic pasieke przed tymi szkodnikami, na co zwracac uwage i jakie nalezy stosowac dzialania zapobiegawcze, albo jak zwlaczac, gdy to 'towarzystwo' sie pojawi.
A oto link do aukcji :
A do 6uli starcza mi kwas octowy który nie zużywa prądu 
