Przegladając stare czasopisma pszczelarskie znalazłem artykuł nt. Ul Gdański
cyt.
Mój artykuł opisujący ul gdański, którego jestem autorem, ukazał się w "Pszczelarstwie" nr 7 w 1996 r. Otrzymałem potem od pszczelarzy liczne prośby, aby opublikować dokumentację umożliwiającą samodzielne wykonanie tego ula. Spełniam więc prośbę pszczelarzy. Wymiary na rysunkach podane są w centymetrach.
Ul gdański to wielokorpusowy stojak z możliwością zestawienia od 1 do 3 korpusów oraz półnadstawki wykorzystywanej do gromadzenia miodu, podkarmiania i zimowania pszczół. Ule wyposażone są w odejmowaną dennicę, daszek i stojak.
Każdy korpus zawiera 8 ramek o wymiarach 26,0 cm x 26,0 cm. Powierzchnia ramek w korpusie wynosi 46,08 dm2. Nadstawka mieści 8 ramek o wymiarach 26,0 cm x 13,0 cm. Powierzchnia ramek wpółnadstawce wynosi 21,12 dm2. Łączna powierzchnia ramek w ulu może maksymalnie wynosić 46,08+46,08+46,08+21,12 = =159,36 dm2.
W zależności od potrzeb i występującego pożytku część gniazdowa ula może się składać z 1-2 korpusów (powierzchnia ramek 46,08+46,08 = =93,6 dm2). Odpowiada to powierzchni 5-10 ramek wielkopolskich i w zupełności wystarcza do zapewnienia pełnego rozwoju rodziny. Miodnię mogą stanowić 1-2 korpusy i półnadstawka (powierzchnia ramek 46,08+46,08+21,12=114,7 dm2). Miodnia może mieć łączną powierzchnię ramek równą powierzchni nadstawki i półnadstawki w ulu wielkopolskim.
Ule wyposażone są w ścieśniacze gniazda, umożliwiające płynną regulację siły rodziny pszczelej na 6-16 ramkach w obydwu korpusach gniazdowych, bez konieczności używania izolatorów.
Do półnadstawki lub korpusu można włożyć wkładkę umożliwiającą podkarmianie pszczół syropem z czterech słoików typu twist czy podawanie ciasta cukrowo-miodowego.
Dennica jest drewniana odejmowana, ocieplana płytą pilśniową 1,5 cm. Powałka - ocieplana dwiema płytami pilśniowymi 1,5 cm. Daszek drewniany ocieplony płytą pilśniową 1 ,5 cm ma otwory wentylacyjne.
Ule wykonane są jako jednościenne dwuwarstwowe, zbijane z deseczek odpadowych sosnowych lub świerkowych o grubości ścian 2,0 cm +1,5 cm. Do wykonania uli użyto materiałów czystych ekologicznie, aby stworzyć pszczołom dobre warunki zdrowotne.
Niezbyt duża szerokość ramki i pionowy układ korpusów powoduje, że kula kłębu zimowego zajmuje większą część powierzchni ula w rzucie i ogrzewa zapasy pokarmu ulokowane w tym ulu wyłącznie nad nią. Zapasy wtedy nie pleśnieją, a więc poprawia się wykorzystanie zapasów zimowych i zdrowotność pszczół oraz zmniejsza liczba rodzin spadłych w okresie zimy.
Duża liczba otworów wentylacyjnych o średnicy 1,5 cm umożliwia w miarę płynną i sprawną regulację stopnia wilgotności i temperatury w ulach w różnych okresach rozwoju rodziny. Regulowana szerokość wylotka oraz zawiasowo zamykany mostek wylotowy ułatwiają obsługę uli.
Ramki wykonane z listewek sosnowych lub świerkowych o małym przekroju, 2,5 cm x 1,0 cm, dostosowane są do szerokości węzy ula wielkopolskiego. Beleczki górne o przekroju 1,0 cm x 0,9 cm poprawiają ciepłotę gniazda, umożliwiają termiczną walkę z warrozą i wspomagają żywotność pszczół.
Ule wykonane z drewna odpadowego gorszych klas, najdłuższy element nie przekracza 35 cm, są tanie i lżejsze od dotychczas znanych. Łatwo jest je obsługiwać nawet przez osoby słabe fizycznie. Pszczelarze-amatorzy, dysponujący jedynie ręcznymi narzędziami i piłą tarczową, mogą je sami wykonać.
Do ~konania ula potrzeba około 150 dm deseczek sosnowych lub świerkowych grubości 2,0 cm, ostruganych dwustronnie oraz około 200 dm2 deseczek sosnowych lub świerkowych o grubości 1,5 cm, również ostruganych. Na wykonanie ramek potrzeba około 3200 cm listwy sosnowej lub świerkowej o przekroju 2,5 cm x 1,0 cm, a .na daszek przeznacza się płytę pilśniową twardą o wymiarach 38 cm x 38 cm. Do ocieplania powałki, daszka i dennicy potrzeba 0,3 m2 płyty pilśniowej o grubości 1,5 cm.
Pojemność półnadstawki wynosząca 6,3 kg miodu, przy zainstalowaniu dwóch półnadstawek i wykorzystaniu 3 średnich pożytków występujących w moim rejonie w ciągu roku (rzepak, spadź, lipa) oraz prowadzeniu prawidłowej gospodarki pasiecznej, umożliwia uzyskanie około 15 kg miodu z ula w całym sezonie. W przypadku zastosowania jako miodni dwóch pełnych korpusów o pojemności miodowej 15,2 kg każdy oraz wystąpieniu lepszych pożytków, można uzyskać dwukrotnie więcej, około 30 kg miodu. Dla pszczelarza- działkowca czy też hobbysty jest to ilość wystarczająca. W przypadku występowania tylko jednego pożytku w roku musimy zadowolić się 1/3 tego zbioru.
Ule gdańskie można również wykorzystywać do prowadzenia gospodarki wędrownej i pawilonowej, gdyż mają stosunkowo niewielkie rozmiary.
mgr inż. arch. Kazimierz Normant
żródło: Pszczelarstwo 8/1997 s.20-21