Bożodrzew gruczołkowaty Średniej wielkości drzewo liściaste pochodzące z Chin. Wyróżnia się przede wszystkim ogromnymi, dochodzącymi do 80cm długości (u odmian nawet ponad 1m!), pierzasto złożonymi liśćmi, które ze względu na swoje rozmiary często bywają mylone z gałązkami. Liczne, całobrzegie listki posiadają zwykle u nasady 1-3 łagodne ząbki i podobną ilość gruczołków (stąd nazwa). Walor dekoracyjny stanowią również zebrane w bardzo gęste, zwisające wiechy owoce bożodrzewu gruczołkowatego. Mają one postać pojedynczych, nieco skręconych skrzydlaków z centralnie umieszczonym i wyraźnie widocznym orzeszkiem. Przed dojrzeniem skrzydlaki przyjmują bardzo efektowny, rudopomarańczowy kolor. Na uwagę zasługują wyjątkowo grube i masywne młode pędy bożodrzewu - ich średnica często przekracza 2cm(!), co stanowi absolutny rekord i jest wynikiem lepszym nawet niż u sumaka, kasztanowca czy jesiona.
Bożodrzew gruczołkowaty został sprowadzony do Europy w 1751 r. W Polsce jest średnio rozpowszechniony, sadzony najczęściej w parkach i ogrodach lub jako drzewo przydrożne, czasami też dziczeje. Bywa mylony z niektórymi gatunkami sumaka, w szczególności z występującym u nas najczęściej sumakiem octowcem. Główne podobieństwo między tymi gatunkami dotyczy ich bardzo dużych, pierzastych liści, które jednak u sumaka posiadają listki ostro i regularnie piłkowane prawie na całej długości. Sumaki są ponadto zdecydowanie mniejszymi drzewami, a ich owoce mają budowę zupełnie innego typu (stojące, kolbowate owocostany składające się z maleńkich orzeszków).
