Wierzba śląska (Salix silesiaca) – gatunek krzewu należący do rodziny wierzbowatych. Występuje w Europie, tylko w Karpatach[2]. W Polsce występuje głównie w górach; w całych Karpatach i Sudetach. Na niżu rzadko, tylko na południu.
Pędy
Młode gałązki długie i grube, brunatnego koloru, za młodu owłosione, potem nagie. Starsze gałązki nagie i lśniące Pąki nagie, tępo zakończone.
Liście
ajowate, zaostrzone, o brzegach karbowano- piłkowanych, owłosione tylko na nerwach spodniej strony blaszki. Długość do 10 cm, szerokość do 5 cm. Po zasuszeniu nie czernieją. Ogonki liściowe krótkie, bez gruczołków. Charakterystyczną gatunkową cechą jest czerwony kolor młodych liści, u starszych liści zmieniający się na ciemnozielony. Liście posiadają dość duże przylistki.
Kwiaty
Roślina dwupienna. Kwiaty zebrane w kwiatostan zwany kotką. Kotki duże i wydłużone, na szypułkach. W kotkach żeńskich przysadki są dwubarwne; górą czarnobrunatne, dołem jasnoczerwone. Słupki nagie z bardzo krótką szyjką, lub w ogóle bezszyjkowe. W kotkach męskich przysadki również dwubarwne i niezbyt gęsto owłosione w dolnej części, kwiaty posiadają 1 miodnik, nitki ich pręcików są wolne i nagie w nasadzie, pylniki żółte (tylko przy nitce pręcika czerwonawe).
[center]
[/center]