Szałwia omszona – Roślina trwała z rodziny wargowych. Łodyga wysokości 30-80cm, niegałęzista, krótko lecz gęsto omszona, o włoskach skierowanych w dół. Liście eliptyczne lub podługowate, nieco pomarszczone, spodem gęsto szarawo omszone, podwójnie nierówno karbowano-piłkowane. Kielich krótko omszony, purpurowo nabiegły. Korona fioletowo niebieska o wardze górnej słabo łukowej. Kwiaty w nibyokółkach. Podsadki nibyokółków ciemno purpurowe. Zakwita w czerwcu i kwitnie do końca lipca. Nektarnik zbudowany tak jak u innych roślin z rodziny wargowych, wydziela nektar bardzo obficie. Wydajność miodową ocenia się na 450kg z ha.
Szałwia omszona rośnie na suchych łąkach, zboczach i przydrożach, zwłaszcza w południowo zachodniej części kraju. Na pozostałym obszarze spotyka się ją rzadziej. Bywa również uprawiana w ogródkach bylinowych jako roślina ozdobna ze względu na piękną purpurowofioletową barwę całego pędu kwiatostanowego. Znane są jej ozdobne odmiany i mieszańce. Ze względu nastała i dużą wydajność miodową należy ją rozmnażać wszędzie tam, gdzie rośnie szałwia okręgowa, a nawet zasiewać specjalnie dla pszczół. Aby zapobiec zachwaszczeniu plantacji, należ ją po przekwitnięciu skosić zostawiając wysokie ściernisko. Rośliny jeszcze w drugiej połowie lata dają odrosty zakwitające, lecz przy tym sposobie uprawy wymagają zasilania nawozami mineralnymi.
(Źródło: M. Lipiński, „Pożytki pszczele, zapylanie i miododajność roślin”)
|