Wierzbówka kiprzyca – Jest to bylina z rodziny wiesiołkowatych, o kłączach rozgałęzionych płożących się i daleko rozrastających pod ziemią. Łodyga wyrasta do wysokości 50-120cm. Liście lancetowate, długości do 15cm , ułożone na łodydze skrętolegle i dość gęsto. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Kwiaty duże o średnicy dochodzącej do 2cm, karminowe, lekko grzbieciste, zebrane w stożkowate grona na szczycie pędów. Korona 4 płatkowa, zalążnia dolna Pręcików 8; nitki ich są zgięte i nieco odchylone w dół, u nasady rozszerzone, lecz nie otaczają szczelnie nektarnika. Kwiaty są przedprątne. Pręciki w okresie dojrzałości są wzniesione wyżej, a szyjka słupka zwisa ku dołowi; w okresie dojrzałości słupka szyjka jego wznosi się do góry, a pręciki więdną i opadają ku dołowi. Pyłek jest powleczony wiscyną i łatwo przylepia się do ciał owadów. Mięsisty nektarnik o średnicy 1,5mm i grubości 0,3mm, położony na dnie kwiatowym, otacza szyjkę słupka. Owocem jest długa równowąska torebka pękająca podłużnie. Nasiona są zaopatrzone w puch, który ułatwia ich przenoszenie na bardzo duże odległości.
Wierzbówka rośnie w dużych skupieniach na polankach, porębach, żwirowiskach i pogorzeliskach leśnych. Spotyka się ją również często w Karpatach. Rozmnaża się najłatwiej z kłaczy. Nasiona są bardzo drobne; po wysianiu należy je uklepać i lekko przyprószyć igliwiem, lecz nie przysypywać ziemią. Z samosiewu rozmnaża się tylko wtedy, gdy nasiona padną na czystą ziemię, gdzie młodych drobnych roślinek nie zagłuszą chwasty.
Miododajność wierzbówki jest bardzo wysoka. Jeden kwiat wydziela średnio w okresie swojego kwitnienia 12-15mg nektaru zawierającego 50% cukrów. Wydajność miodową z jednego hektara ocenia się na 600kg, Miód jest przezroczysty jak woda, po skrystalizowaniu – biały, o dość dużych kryształkach.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wierzb%C3%B3wka_kiprzyca
http://www.atlas-roslin.pl/gatunki/Epil ... folium.htm
http://zielnik.herbs2000.com/ziola/wierzbowka_k.htm