Gryka zwyczajna - roślina roczna rodziny rdestowatych. Okwiat pięciolistkowy, nie zróżnicowany na kielich i koronę, koloru białego lub różowego. Owocem jest kanciasty orzeszek o prostych i równych kantach.
Gryka zajmuje czołowe miejsce wśród roślin miododajnych, daje średnio ok 200 kg miodu z hektara, w sprzyjających warunkach znacznie więcej. Gdy wokół pasieki zasiewy są duże dzienny przybytek ula na wadze może sięgnąć nawet 8 kg. Kwiaty nektarują tylko w godzinach przedpołudniowych, zdecydowanie dłużej w lekko pochmurne dni. Z uwagi płytki system korzeniowy tej rośliny jest ona bardzo wrażliwa na suszę. W wilgotności powietrza poniżej 30-40% roślina przestaje nektarować całkowicie.
Miód z gryki odznacza się większymi właściwościami leczniczymi niż miody kwiatowe. Zawiera zdecydowanie więcej wody (około 22%) niż inne miody i powinien być brany z ula dopiero gdy jest w pełni dojrzały czyli po prawie całkowitym zasklepieniu plastrów przez pszczoły.
Wysiewa się ją w drugiej i trzeciej dekadzie maja. Kwitnie i nektaruje po 30 dniach, czas kwitnienia to około trzech do pięciu tygodni w zależności od gleby i warunków atmosferycznych. Na hektar wysiewa się siewnikiem 50-75 kg nasion w rzędy o rozstawie 20-30 cm. Przy siewie rzutowym plony są zdecydowanie mniejsze. Nadaje się również na pożytki jesienne i siana po rzepaku ozimym lub po jęczmieniu dojrzewa we wrześniu dostarczając około połowy dawki wiosennej nektaru.
