Ambrozjo moja kochana myślę o Tobie od samego rana.
Wstaję zawsze rześki i wesoły bo w nocy śnią mi się zawsze pszczoły.
Jadąc do pracy przeczytane wieczorem posty analizuję
Dlatego nadal świetnie się czuję.
W robocie dostęp nam w sieci ukrócili. (Nawet Ambrozję przycięli!!!)
Nie wiedzą moi szefowie jaką przykrość mi uczynili.
Siedząc osiem godzin przed monitorem
Myślę jakie posty będę czytał wieczorem.
Mija szesnasta, czas już do domu
w te pędy w brykę, nie mówiąc nikomu.
Pędzę co sił by włączyć komp, chyba prowadzi mną Psychopomp
Wpadam tem pędem do mego domu
Włączam komputer i zaś euforia!!!
Powtarza z dnia poprzedniego się znów historia
Czytam posty i rady fachowców
Nie rzadko również innych etatowców.
Tak wieczór dochodzi, czas lulać trzeba
Wszak rankiem znów do roboty iść trzeba
Pozdrawiam Was Przyjaciele
tczkast
