Czy podajac matke nieunasienniona i liczac na moje trutnie, matki i mlode pszczoly moga przejac czesc cech agresywnosci po obecnych pszczolach, czy wszystko bedzie tylko i wyłacznie zalezało od zakupionych matek?

Jeżeli rzeczywiście w ogóle nie zależy ci na miodzie to w sumie nie musisz robić nic bo przecież wszystkie pszczoły z rójką się nie zabiorą i zawsze część będzie pracować w polu, zwłaszcza w sadach które kwitną stosunkowo wcześnie. Łagodność pszczół także jest cechą bardziej pożądaną jeśli przy rodzinach chcemy wykonywać wszystkie zabiegi zmierzające do produkcji dużej ilości miodu. Jeśli pszczoły mają służyć jedynie zapylaniu jedynym zabiegiem, który musimy wykonać pozostaje leczenie warrozy. Zakarmiać nie musimy bo nie odbieramy miodu. Ale może niech się wypowie bardziej kompetentna osoba.

Rójkom niestety trzeba zapobiegać bardzo w dzisiejszych czasach. Rójka, to niekontrolowana rodzina pszczela. Nieleczona jest przyczyną pandemii warrozy. Dzikie, a właściwie to zdziczałe rójki pszczoły miodnej są praktycznie skazane na wymarcie. Niekontrolowany rozwój populacji warrozy jest przyczyną upadku tych rodzin, niezależnie od stopnia rojliwości. Przykro to stwierdzić, ale im więcej dzikich rojów w naszej okolicy, tym większy stopień inwazji pasożyta z otoczenia, nie tylko z trutniami, ale i na jesień, gdy wycieńczone pasożytem rójki są rabowane i rozbierane, przez zdrowsze rodziny, silniejsze produkcyjne. Nie musi być to okres tego i następnego roku po wyrojeniu. Dlatego min. mówi się, że warroza to choroba inwazyjne. Bo pasożyt napływa z otoczenia. Od środka jest druga inwazja.

pastaga, Pomyśl trochę czy to bzdura analizując pyz tym biologię pasożyta i zachowanie typowej rodziny produkcyjnej. Myślenie nie boli.
A u nas nie tylko ja je wyłapuje.

Pszczoły były są i będą, a człowiek jest tylko epizodem w ich istnieniu.

Obawiam się że człowiek już tak bardzo namieszał w życiu pszczół, że powrót do natury jest już raczej niemożliwy. I to co pisze adriannos może mieć duże znaczenie. Dzięki chemii pasożyty rozwijają się, a pszczoły zostają osłabione. Podobnie stało się z kanarkami. Na wolności nie ma już ani jednego. Są tylko dzięki pomocy ze strony człowieka. Który w ich życiu tyle na zmieniał, namieszał, że powrót ich do środowiska jest niemożliwy. Kilka lat temu grupa naukowców postanowiła odbudować ich populację, wychować we miarę spartańskich warunkach, bez szczepionek, leków itp. Niestety po pierwszej porze deszczowej nie przeżył ani jeden. Zmiany poszły za daleko, obawiam się że z pszczołami może być podobnie. Inna sprawa to agresywność dzikich pszczół. Mianowicie jak czytałem jedną z prac naukowych, dzikie pszczoły przeżywały, dzięki swej agresywności, bronieniu gniazda. Dzisiejsze są tego pozbawione. Aby móc przetrwać musiałyby znów takie być. A to nie byłaby pożądana cecha do zamieszkiwania w sadzie, czy tp. Więc my pszczelarze powinniśmy dbać o nie i robić co dla nich i dla nas najlepsze.

pastaga, Widzisz, niestety, zmiany poszły zbyt daleko, aby to cofnąć. Też chciałbym powrotu do natury i braku obaw dla moich pszczół. NIE DA SIĘ NIESTETY! Warroa była pasożytem nie naszych pszczół, a azjatyckich. One w wyniku milionów lat ewolucji nauczyły się z nią żyć. My nie mamy milionów lat. Nagły przeskok, to nie ewolucja, to REWOLUCJA.
Chcesz pomóc, przestań leczyć swoje pszczoły i zobacz czy wytrzymają. Albo cierpliwie czekaj na selekcję, trudną i raczej nie za naszego życia i ratuj to co jest.
RysiekS, widzisz, da się zrozumieć. Ale z tymi agresorkami to nie do końca. To mechanizm obronny na większe zwierzęta - ssaki, ptaki.
Pozdrawiam

Z kanarkami niestety się nie udało, po pierwszym okresie deszczowym, wszystkie zginęły. Nie doczytałeś.

Albo cierpliwie czekaj na selekcję, trudną i raczej nie za naszego życia i ratuj to co jest.

Podkreślasz zdania wyrwane z kontekstu. Jakoś ich efekty nie przekładają się na ogół. Zamów sobie od nich pszczoły, postaw u siebie, zobaczysz co będzie. I weź pod uwagę stopień izolacji i rozmieszczenie. (...)