Esparceta siewna - roślina wieloletnia dorastająca do 60 cm wysokości. Kwiatostany są jajowato-podłużne, korona różowawa ciemniej prążkowana. Nektar jest łatwo dostępny dla pszczół z uwagi na długą łódeczkę i słabo rozwinięte skrzydełko. Roślina zakwita w końcówce maja i nie skoszona kwitnie przez cztery tygodnie. Intensywnie nektaruje i przy sprzyjającej pogodzie przybytek dzienny na wadze ula dochodzi do 4 kg. Jest mało znaną rośliną wśród pszczelarzy i niedocenioną a jej wydajność miodowa sięga 180 kg. Uprawia się ją na glebach wapiennych, kamienistych które są zbyt suche dla koniczyny. Wykazuje dużą odporność na suszę i mrozy lecz ginie przy zbyt dużej wilgotności podłoża. Na hektar wysiewa się 60-70 kg nasion w rzędach o rozstawie 15-30 cm na głębokość ok 2 cm. Jest to roślina ozima i z uwagi na to zakwita w drugim roku po wysiewie. Miód z niej jest jasny o bardzo przyjemnym aromacie. W okresie pożytku z esparcety świeże plastry woszczyny a także beleczki ramek są pokryte żółtymi mikrokropelkami tłuszczu (nieszkodliwe absolutnie) występującymi na ziarnach pyłku i łatwo przylegającymi do odnóży pszczół.
